تحقیقی در باره ی کامپیوتر

در گذشته دستگاه‌های مختلف مکانیکی ساده‌ای مثل خط‌کش محاسبه و چرتکه نیز رایانه خوانده می‌شدند. در برخی موارد از آن‌ها به‌عنوان رایانه آنالوگ نام برده می‌شود. چراکه برخلاف رایانه‌های رقمی، اعداد را نه به‌صورت اعداد در پایه دو بلکه به‌صورت کمیت‌های فیزیکی متناظر با آن اعداد نمایش می‌دهند. چیزی که امروزه از آن به‌عنوان «رایانه» یاد می‌شود در گذشته به عنوان «رایانه رقمی (دیجیتال)» یاد می‌شد تا آن‌ها را از انواع «رایانه آنالوگ» جدا سازند.

رایانه یکی از دو چیز برجسته‌ای است که بشر در سدهٔ بیستم اختراع کرد. دستگاهی که بلز پاسکال در سال ۱۶۴۲ ساخت اولین تلاش در راه ساخت دستگاه‌های محاسب خودکار بود. پاسکال آن دستگاه را که پس از چرتکه دومیت ابزار ساخت بشر بود، برای یاری رساندن به پدرش ساخت. پدر وی حسابدار دولتی بود و با کمک این دستگاه می‌توانست همه اعدادشش رقمی را با هم جمع و تفریق کند.

لایبنیتز ریاضی‌دان آلمانی نیز از نخستین کسانی بود که در راه ساختن یک دستگاه خودکار محاسبه کوشش کرد. او در سال ۱۶۷۱ دستگاهی برای محاسبه ساخت که کامل شدن آن تا ۱۹۶۴ به درازا کشید. همزمان در انگلستان ساموئل مورلند در سال ۱۶۷۳ دستگاهی ساخت که جمع و تفریق و ضرب می‌کرد.

در سده هجدهم میلادی هم تلاش‌های فراوانی برای ساخت دستگاه‌های محاسب خودکار انجام شد که بیشترشان نافرجام بود. سرانجام در سال ۱۸۷۵ میلادی استیفن بالدوین نخستین دستگاه محاسب را که هر چهار عمل اصلی را انجام می‌داد، به نام خود ثبت کرد.

از جمله تلاش‌های نافرجامی که در این سده صورت گرفت، مربوط به چارلز بابیچ ریاضی‌دان انگلیسی است. وی در آغاز این سده در سال ۱۸۱۰ در اندیشهٔ ساخت دستگاهی بود که بتواند بر روی اعداد بیست و شش رقمی محاسبه انجام دهد. او بیست سال از عمرش را در راه ساخت آن صرف کرد اما در پایان آن را نیمه‌کاره رها کرد تا ساخت دستگاهی دیگر که خود آن را دستگاه تحلیلی می‌نامید آغاز کند. او می‌خواست دستگاهی برنامه‌پذیر بسازد که همه عملیاتی را که می‌خواستند دستگاه برروی عددها انجام دهد، قبلا برنامه‌شان به دستگاه داده شده باشد. قرار بود عددها و درخواست عملیات برروی آن‌ها به یاری کارت‌های سوراخ‌دار وارد شوند. بابیچ در سال ۱۸۷۱ مرد و ساخت این دستگاه هم به پایان نرسید.

کارهای بابیچ به فراموشی سپرده شد تا این که در سال ۱۹۴۳ و در بحبوحه جنگ جهانی دوم دولت آمریکا طرحی سری برای ساخت دستگاهی را آغاز کرد که بتواند مکالمات رمزنگاری‌شدهٔ آلمانی‌ها را رمزبرداری کند. این مسئولیت را شرکت IBM و دانشگاه هاروارد به عهده گرفتند که سرانجام به ساخت دستگاهی به نام ASCC در سال ۱۹۴۴ انجامید. این دستگاه پنج تنی که ۱۵ متر درازا و ۲٫۵ متر بلندی داشت، می‌توانست تا ۷۲ عدد ۲۴ رقمی را در خود نگاه دارد و با آن‌ها کار کند. دستگاه با نوارهای سوراخدار برنامه‌ریزی می‌شد و همهٔ بخش‌های آن مکانیکی یا الکترومکانیکی بود.

● تعریف داده و اطلاعات

داده به آن دسنه از ورودی‌هایی خام گفته می‌شود که برای پردازش به رایانه ارسال می‌شوند.

اطلاعات به داده‌های پردازش شده می‌گویند.

● رایانه‌ها چگونه کار می‌کنند؟

از زمان رایانه‌های اولیه که در سال ۱۹۴۱ ساخته شده بودند تا کنون فناوری‌های دیجیتالی رشد نموده‌است، معماری فون نوِیمن یک رایانه را به چهار بخش اصلی توصیف می‌کند: واحد محاسبه و منطق (Arithmetic and Logic Unit یا ALU)، واحد کنترل یا حافظه، و ابزارهای ورودی و خروجی ( که جمعا I/O نامیده می‌شود). این بخش‌ها توسط اتصالات داخلی سیمی به نام گذرگاه (bus) با یکدیگر در پیوند هستند.

● حافظه

در این سامانه، حافظه بصورت متوالی شماره گذاری شده در خانه‌ها است، هرکدام محتوی بخش کوچکی از داده‌ها می‌باشند. داده‌ها ممکن است دستورالعمل‌هایی باشند که به رایانه می‌گویند که چه کاری را انجام دهد باشد. خانه ممکن است حاوی اطلاعات مورد نیاز یک دستورالعمل باشد. اندازه هر خانه، وتعداد خانه‌ها، در رایانهٔ مختلف متفاوت است، همچنین فناوری‌های بکاررفته برای اجرای حافظه نیز از رایانه‌ای به رایانه دیگر در تغییر است(از بازپخش‌کننده‌های الکترومکانیکی تا تیوپ‌ها و فنرهای پر شده از جیوه و یا ماتریس‌های ثابت مغناطیسی و در آخر ترانزیستورهای واقعی و مدار مجتمع‌ها با میلیون‌ها خازن روی یک تراشه تنها).

● پردازش

واحد محاسبه و منطق یا ALU دستگاهی است که عملیات پایه مانند چهار عمل اصلی حساب (جمع و تفریق و ضرب و تقسیم)، عملیات منطقی (و،یا،نقیض)، عملیات قیاسی (برای مثال مقایسه دو بایت برای شرط برابری) و دستورات انتصابی برای مقدار دادن به یک متغیر را انجام می‌دهد. این واحد جائیست که «کار واقعی» در آن صورت می‌پذیرد.

البته CPUها به دو دسته کلی RISC و CISC تقسیم بندی می‌شوند. نوع اول پردازش‌گرهای مبتنی بر اعمال ساده هستند و نوع دوم پردازشگرهای مبتنی بر اعمال پیچیده می‌باشند. پردازشگرهای مبتنی بر اعمال پیچیده در واحد محاسبه و منطق خود دارای اعمال و دستوراتی بسیار فراتر از چهار عمل اصلی یا منطقی می‌باشند. تنوع دستورات این دسته از پردازنده‌ها تا حدی است که توضیحات آن‌ها خود می‌تواند یک کتاب با قطر متوسط ایجاد کند. پردازنده‌های مبتنی بر اعمال ساده اعمال بسیار کمی را پوشش می‌دهند و در حقیقت برای برنامه‌نویسی برای این پردازنده‌ها بار نسبتاً سنگینی بر دوش برنامه‌نویس است. این پردازنده‌ها تنها حاوی ۴ عمل اصلی و اعمال منطقی ریاضی و مقایسه‌ای به علاوه چند دستور بی‌اهمیت دیگر می‌باشند.هرچند ذکر این نکته ضروری است که دستورات پیچیده نیز از ترکیب تعدادی دستور ساده تشکیل شده‌اند و برای پیاده‌سازی این دستورات در معماری‌های مختلف از پیاده‌سازی سخت‌افزاری(معماری CISC) و پیاده‌سازی نرم‌افزاری(معماری RISC) استفاده می‌شود.

(قابل ذکر است پردازنده‌های اینتل از نوع پردازنده مبتنی بر اعمال پیچیده می‌باشند.)

واحد کنترل همچنین این مطلب را که کدامین بایت از حافظه حاوی دستورالعمل فعلی اجرا شونده‌است را تعقیب می‌کند، سپس به واحد محاسبه و منطق اعلام می‌کند که کدام عمل اجرا و از حافظه دریافت شود و نتایج به بخش اختصاص داده شده از حافظه ارسال گردد. بعد از یک بار عمل، واحد کنترل به دستورالعمل بعدی ارجاع می‌کند(که معمولاً در خانه حافظه بعدی قرار دارد، مگر اینکه دستورالعمل جهش دستورالعمل بعدی باشد که به رایانه اعلام می‌کند دستورالعمل بعدی در خانه دیگر قرار گرفته‌است).

● ورودی/خروجی

بخش ورودی/خروجی (I/O) این امکان را به رایانه می‌دهد تا اطلاعات را از جهان بیرون تهیه و نتایج آن‌ها را به همان جا برگرداند. محدوده فوق العاده وسیعی از دستگاه‌های ورودی/خروجی وجود دارد، از خانواده آشنای صفحه‌کلیدها، نمایشگرها، نَرم‌دیسک گرفته تا دستگاه‌های کمی غریب مانند رایابین‌ها (webcams). (از سایر ورودی/خروجی‌ها می‌توان موشواره mouse، قلم نوری، چاپگرها (printer)، اسکنرها، انواع لوح‌های فشرده(CD, DVD) را نام برد ).

چیزی که تمامی دستگاه‌های عمومی در آن اشتراک دارند این است که آن‌ها رمزکننده اطلاعات از نوعی به نوع دیگر که بتواند مورد استفاده سیستم‌های رایانه دیجیتالی قرار گیرد، هستند. از سوی دیگر، دستگاه‌های خروجی آن اطلاعات به رمز شده را رمزگشایی می‌کنند تا کاربران آن‌ها را دریافت نمایند. از این رو یک سیستم رایانه دیجیتالی یک نمونه از یک سامانه داده‌پردازی می‌باشد.

● دستورالعمل‌ها

هر رایانه تنها دارای یک مجموعه کم تعداد از دستورالعمل‌های ساده و تعریف شده می‌باشد. از انواع پرکاربردشان می‌توان به دستورالعمل «محتوای خانه ۱۲۳ را در خانه ۴۵۶ کپی کن!»، «محتوای خانه ۶۶۶ را با محتوای خانه ۰۴۲ جمع کن، نتایج را در خانه ۰۱۳ کن!»، «اگر محتوای خانه ۹۹۹ برابر با صفر است، به دستورالعمل واقع در خانه ۳۴۵ رجوع کن!».

دستورالعمل‌ها در داخل رایانه بصورت اعداد مشخص شده‌اند - مثلاً کد دستور العمل (copy instruction) برابر ۰۰۱ می‌تواند باشد. مجموعه معین دستورالعمل‌های تعریف شده که توسط یک رایانه ویژه پشتیبانی می‌شود را زبان ماشین می‌نامند. در واقعیت، اشخاص معمولاً به [زبان ماشین]] دستورالعمل نمی‌نویسند بلکه بیشتر به نوعی از انواع سطح بالای زبان‌های برنامه‌نویسی، برنامه‌نویسی می‌کنند تا سپس توسط برنامه ویژه‌ای (تفسیرگرها (interpreters) یا همگردان‌ها (compilers) به دستورالعمل ویژه ماشین تبدیل گردد. برخی زبان‌های برنامه‌نویسی از نوع بسیار شبیه و نزدیک به زبان ماشین که اسمبلر (یک زبان سطح پایین) نامیده می‌شود، استفاده می‌کنند؛ همچنین زبان‌های سطح بالای دیگری نیز مانند پرولوگ نیز از یک زبان انتزاعی و چکیده که با زبان ماشین تفاوت دارد بجای دستورالعمل‌های ویژه ماشین استفاده می‌کنند.

● معماری‌ها

در رایانه‌های معاصر واحد محاسبه و منطق را به همراه واحد کنترل در یک مدار مجتمع که واحد پردازشی مرکزی (CPU) نامیده می‌شود، جمع نموده‌اند. عموما، حافظه رایانه روی یک مدار مجتمع کوچک نزدیک CPU قرار گرفته. اکثریت قاطع بخش‌های رایانه تشکیل شده‌اند از سامانه‌های فرعی (به عنوان نمونه، منبع تغذیه) و یا دستگاه‌های ورودی/خروجی.

برخی رایانه‌های بزرگ‌تر چندین CPU و واحد کنترل دارند که بصورت هم‌زمان با یکدیگر درحال کارند. این‌گونه رایانه‌ها بیشتر برای کاربردهای پژوهشی و محاسبات علمی بکار می‌روند.

کارایی رایانه‌ها بنا به تئوری کاملاً درست است. رایانه داده‌ها و دستورالعمل‌ها را از حافظه‌اش واکشی (fetch) می‌کند. دستورالعمل‌ها اجرا می‌شوند، نتایج ذخیره می‌شوند، دستورالعمل بعدی واکشی می‌شود. این رویه تا زمانی که رایانه خاموش شود ادامه پیدا می‌کند. واحد پردازنده مرکزی در رایانه‌های شخصی امروزی مانند پردازنده‌های شرکت ای-ام-دی و شرکت اینتل از معماری موسوم به Pipeline استفاده می‌شود و در زمانی که پردازنده در حال ذخیره نتیجه یک دستور است مرحله اجرای دستور قبلی و مرحله واکشی دستور قبل از آن را آغاز می‌کند. همچنین این رایانه‌ها از سطوح مختلف حافظه نهانگاهی استفاده می‌کنند که در زمان دسترسی به حافظه اصلی صرفه‌جویی کنند.

● برنامه‌ها

برنامه رایانه‌ای فهرست‌های بزرگی از دستورالعمل‌ها (احتمالاً به همراه جدول‌هائی از داده) برای اجرا روی رایانه هستند. خیلی از رایانه‌ها حاوی میلیون‌ها دستورالعمل هستند، و بسیاری از این دستورات به تکرار اجرا می‌شوند. یک رایانه‌ شخصی نوین نوعی (درسال ۲۰۰۳) می‌تواند در ثانیه میان ۲ تا ۳ میلیارد دستورالعمل را پیاده نماید. رایانه‌ها این مقدار محاسبه را صرف انجام دستورالعمل‌های پیچیده نمی‌کنند. بیشتر میلیون‌ها دستورالعمل ساده را که توسط اشخاص باهوشی «برنامه نویسان» در کنار یکدیگر چیده شده‌اند را اجرا می‌کنند. برنامه‌نویسان خوب مجموعه‌هایی از دستورالعمل‌ها را توسعه می‌دهند تا یکسری از وظایف عمومی را انجام دهند(برای نمونه، رسم یک نقطه روی صفحه) و سپس آن مجموعه دستورالعمل‌ها را برای دیگر برنامه‌نویسان در دسترس قرار می‌دهند. (اگر مایلید «یک برنامه‌نویس خوب» باشید به این مطلب مراجعه نمایید.)

رایانه‌های امروزه، قادرند چندین برنامه را در آن واحد اجرا نمایند. از این قابلیت به عنوان چندکارگی (multitasking) نام برده می‌شود. در واقع، CPU یک رشته دستورالعمل‌ها را از یک برنامه اجرا می‌کند، سپس پس از یک مقطع ویژه زمانی دستورالعمل‌هایی از یک برنامه دیگر را اجرا می‌کند. این فاصله زمانی اکثرا به‌عنوان یک برش زمانی (time slice) نام برده می‌شود. این ویژگی که CPU زمان اجرا را بین برنامه‌ها تقسیم می‌کند، این توهم را بوجود می‌آورد که رایانه هم‌زمان مشغول اجرای چند برنامه‌است. این شبیه به چگونگی نمایش فریم‌های یک فیلم است، که فریم‌ها با سرعت بالا در حال حرکت هستند و به نظر می‌رسد که صفحه ثابتی تصاویر را نمایش می‌دهد. سیستم عامل همان برنامه‌ای است که این اشتراک زمانی را بین برنامه‌های دیگر تعیین می‌کند.

● سیستم عامل

رایانه همیشه نیاز دارد تا برای بکارانداختنش حداقل یک برنامه روی آن در حال اجرا باشد. تحت عملکردهای عادی این برنامه همان سیستم عامل یا OS است. سیستم یا سامانه عامل تصمیم می‌گیرد که کدام برنامه اجرا شود، چه زمان، از کدام منابع (مثل حافظه، ورودی/خروجی و ...) استفاده شود. همچنین سیستم عامل یک لایه انتزاعی بین سخت افزار و برنامه‌های دیگر که می‌خواهند از سخت افزار استفاده کنند، می‌باشد، که این امکان را به برنامه نویسان می‌دهد تا بدون اینکه جزئیات ریز هر قطعه الکترونیکی از سخت افزار را بدانند بتوانند برای آن قطعه برنامه‌نویسی نمایند. با تمام این وجود کامپیوتر ها نمی توانند برخی از مسائل را حل کنند که به این مسائل حل نشدنی گفته می شود مانند مسائلی که در مسیر حلشان در حلقه بی نهایت می افتند

● کاربردهای رایانه

نخستین رایانه‌های رقمی، با قیمت‌های زیاد و حجم بزرگشان، در اصل محاسبات علمی را انجام می‌دادند، انیاک یک رایانه قدیمی ایالات متحده اصولا طراحی شده تا محاسبات پرتابه‌ای توپخانه و محاسبات مربوط به جدول چگالی نوترونی را انجام دهد. (این محاسبات بین دسامبر ۱۹۴۱ تا ژانویه ۱۹۴۶ روی حجمی بالغ بر یک میلیون کارت پانچ انجام پذیرفت! که این خود طراحی و سپس تصمیم نادرست بکارگرفته شده را نشان می‌دهد) بسیاری از ابررایانه‌های امروزی صرفاً برای کارهای ویژه محاسبات جنگ افزار هسته‌ای استفاده می‌گردد.

CSIR Mk I نیز که نخستین رایانه استرالیایی بود برای ارزیابی میزان بارندگی در کوه‌های اسنوئی (Snowy)این کشور بکاررفت، این محاسبات در چارچوب یک پروژه عظیم تولید برقابی انجام گرفت.

برخی رایانه‌ها نیز برای انجام رمزگشایی بکارگرفته می‌شد، برای مثال Colossus که در جریان جنگ جهانی دوم ساخته شد، جزو اولین کامپیوترهای برنامه‌پذیر بود(البته ماشین تورینگ کامل نبود). هرچند رایانه‌های بعدی می‌توانستند برنامه‌ریزی شوند تا شطرنج بازی کنند یا تصویر نمایش دهند و سایر کاربردها را نشان دهد.

سیاستمداران و شرکت‌های بزرگ نیز رایانه‌های اولیه را برای خودکارسازی بسیاری از مجموعه‌های داده و پردازش کارهایی که قبلا توسط انسان‌ها انجام می‌گرفت، بکار بستند - برای مثال، نگهداری و بروزرسانی حساب‌ها و دارایی‌ها. در موسسات پژوهشی نیز دانشمندان رشته‌های مختلف شروع به استفاده از رایانه برای مقاصدشان نمودند.

کاهش پیوسته قیمت‌های رایانه باعث شد تا سازمان‌های کوچک‌تر نیز بتوانند آن‌ها را در اختیار بگیرند. بازرگانان، سازمان‌ها، و سیاستمداران اغلب تعداد زیادی از کامپیوترهای کوچک را برای تکمیل وظایفی که قبلا برای تکمیلشان نیاز به رایانه بزرگ (mainframe) گران قیمت و بزرگ بود، به کار بگیرند. مجموعه‌هایی از رایانه‌های کوچک‌تر در یک محل اغلب به‌عنوان خادم سر(server farm) نام برده می‌شود.

با اختراع ریزپردازندهها در دهه ۱۹۷۰ این امکان که بتوان رایانه‌هایی بسیار ارزان قیمت را تولید نمود بوجود آمد. رایانه‌های شخصی برای انجام وظایف بسیاری محبوب گشتند، از جمله کتابداری، نوشتن و چاپ مستندات. محاسبات پیش بینی‌ها و کارهای تکراری ریاضی توسط صفحات گسترده (spreadsheet)، ارتباطات توسط پست الکترونیک، و اینترنت. حضور گسترده رایانه‌ها و سفارشی کردن آسانشان باعث شد تا در امورات بسیار دیگری بکارگرفته شوند.

در همان زمان، رایانه‌های کوچک، که معمولاً با یک برنامه ثابت ارائه می‌شدند، راهشان را بسوی کاربردهای دیگری باز می‌نمودند، کاربردهایی چون لوازم خانگی، خودروها، هواپیماها، و ابزار صنعتی. این پردازشگرهای جاسازی شده کنترل رفتارهای آن لوازم را ساده‌تر کردند، همچنین امکان انجام رفتارهای پیچیده را نیز فراهم نمودند (برای نمونه، ترمزهای ضدقفل در خودروها[۲]). با شروع قرن بیست و یکم، اغلب دستگاه‌های الکتریکی، اغلب حالت‌های انتقال نیرو، اغلب خطوط تولید کارخانه‌ها توسط رایانه‌ها کنترل می‌شوند. اکثر مهندسان پیش بینی می‌کنند که این روند همچنان به پیش برود. یکی از کارهایی که می‌توان به‌وسیله رایانه انجام داد پروگرام گیرنده ماهواره‌است.

● انواع رایانه

▪ رایانه‌های توکار

در ۲۰ سال گذشته ، هرچند برخی ابزارهای خانگی که از نمونه‌های قابل ذکر آن می‌توان جعبه‌های بازی‌های ویدئویی را که بعدها در دستگاه‌های دیگری از جمله تلفن همراه، دوربین‌های ضبط ویدئویی، و PDAها و دهها هزار وسیله خانگی، صنعتی، خودروسازی و تمام ابزاری که در درون آنها مدارهایی که نیازهای ماشین تورینگ را مهیا ساخته‌اند، گسترش یافت، را نام برد(اغلب این لوازم برنامه‌هایی را در خود دارند که بصورت ثابت روی ROM تراشه‌هایی که برای تغییر نیاز به تعویض دارند،نگاشته شده‌اند). این رایانه‌ها که در درون ابزارهای با کاربرد ویژه گنجانیده شده‌اند «ریزکنترل‌گرها» یا رایانه‌های توکار (Embedded Computers) نامیده می‌شوند. بنابراین تعریف این رایانه‌ها به‌عنوان ابزاری که با هدف پردازش اطلاعات طراحی گردیده محدودیت‌هایی دارد. بیشتر می‌توان آنها را به ماشین‌هایی تشبیه کرد که در یک مجموعه بزرگ‌تر به‌عنوان یک بخش حضور دارند مانند دستگاه‌های تلفن، ماکروفرها و یا هواپیما که این رایانه‌ها بدون تغییر فیزیکی توسط کاربر می‌توانند برای مقاصد مختلفی بکارگرفته شوند.

▪ رایانه‌های شخصی

اشخاصی که با انواع دیگری از رایانه‌ها ناآشنا هستند از عبارت رایانه برای رجوع به نوع خاصی که رایانه شخصی (PC) نامیده می‌شوند استفاده می‌کنند.

حذف بد افزار

یا دستگاه اندرویدی شما کند شده است، از داده‌های بسیاری زیادی استفاده می‌کند یا اطلاعات و آمار غلط به شما نشان می‌دهد؟ شاید شما یک اپلیکیشن آلوده دانلود کرده باشید که همراه خود یک بدافزار (یا نوع بسیار شناخته‌شده و معروفِ باج افزار) دارد. اپلیکیشن‌های مشکوک (که اغلب قول نرم‌افزار رایگان، کد تقلب بازی‌ها، بازی‌ جدید یا پول می‌دهند) روش‌های روبه رشدی هستند که ویروس را به دستگاه اندرویدی شما وارد می‌کنند؛ درحالی‌که آن‌ها اپلیکیشن‌های مخرب و سارق اطلاعات هستند.

اگر شما هنوز قادر به دسترسی و کار با دستگاه اندرویدی خود هستید،‌ اولین گام این است که قبل از اینکه دستگاه دیگری را آلوده کند یا باعث آسیب بیشتری شود، هرچه سریع‌تر از شر اپلیکیشن آلوده گوشی خود خلاص شوید. در ادامه آموزش خواهیم گفت که چطور بدافزار اندروید را حذف کنید؛ همچنین ترفندهای ایمنی برای جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی در آینده به شما آموزش خواهیم داد. به‌طور کلی در مورد کاربرانه پلتفرم اندروید صحبت خواهیم کرد و روشی برای حذف اپلیکیشن‌ در اندروید خام به شما یاد خواهیم داد که بسیار به شما کمک خواهد کرد.

گام اول: دستگاه خود را تا یافتن دلایل آلودگی خاموش کنید

پس از آنکه مطمئن شدید که دستگاه اندرویدی شما توسط بدافزار آلوده شده است، گوشی خود را کاملا خاموش کنید. این کار به‌طور کامل مانع از آلودگی بیشتر دستگاه شما توسط بدافزار نخواهد شد؛ ولی می‌تواند از آسیب بیشتر جلوگیری کند و مانع از دسترسی به شبکه‌های پیرامون شما خواهد شد.

در ضمن خاموش کردن دستگاه به شما اجازه می‌دهد که در مورد بدافزار تحقیق کنید. آیا شما اپلیکیشنی را که با نصب آن دستگاه شما آلوده شده است می‌شناسید؟ آیا می‌دانید چه نوع نرم‌افزارهای دیگری بدون اجازه شما دانلود و نصب شده‌اند؟ اگر نمی‌دانید می‌توانید به یک کامپیوتر دیگر مراجعه کنید و به دنبال و جستجوی دلایل آن (به همراه هر اپلیکیشنی که به‌تازگی نصب کرده‌اید) بگردید. اگر نتوانید اپلیکیشنی را که باعث بروز مشکل شده است بیابید، قادر به حذف آن نخواهید بود.

اگر جست‌وجوی شما نتیجه‌ای در برنداشت، می‌توانید دستگاه اندرویدی خود را روشن کنید و به سراغ گام پنجم این آموزش بروید. اپلیکیشن‌های ضد بدافزار می‌توانند به شما در شناسایی و بررسی علت بروز مشکل و همچنین حذف نرم‌افزار آلوده کمک کنند؛ اگرچه ممکن است به دستگاه شما دسترسی به اینترنت بدهند که می‌تواند خطرناک باشد.

گام دوم: سویچ کردن گوشی به حالت امن/اورژانسی

وقتی دستگاه خود را برای بررسی و ایزوله کردن اپلیکیشنی که باعث بروز مشکل شده است، روشن می‌کنید، ابتدا به حالت امن (Safe mode) بروید. با این کار باعث کاهش آسیب بیشتر توسط اپلیکیشن آلوده می‌شود.

در بیشتر دستگاه‌های اندرویدی می‌توانید با نگه داشتن دکمه خاموش/روشن گوشی در زمانی که گوشی روشن است، به حالت امن بروید. با نگه داشتن دکمه خاموش/روشن، منویی حاوی چند گزینه شامل حالت «Safe mode» ،«Emergency mode» یا حالتی مشابه آن نمایان می‌شود. گزینه مورد نظر را انتخاب کنید و اجازه بدهید گوشی شما مجددا راه‌اندازی شود.

نکته: اگر باز هم قادر به تشخیص علت بروز مشکل حتی با نصب و دانلود یک آنتی‌ویروس نشدید، وقت خود را هدر ندهید؛ از یک متخصص اندروید بخواهید که به شما کمک کند و اگر مجبور به پاک کردن اطلاعات گوشی خود شدید، این روش به شما در مقابله با باج افزارها (Ransomeware) و به دست گرفتن کنترل گوشی شما کمک خواهد کرد.

گام سوم: در تنظیمات گوشی، اپلیکیشن آلوده را پیدا کنید

به تنظیمات گوشی خود مراجعه کنید؛ تنظیمات معمولا آیکون به‌خصوص خود را دارد که ممکن است بنا به مدل گوشی شما و تمی که استفاده می‌کنید کمی متفاوت باشد. اگر در یافتن آن مشکل دارید، آن را سرچ کنید.

در تنظیمات به قسمت «برنامه‌ها» بروید و وارد آن شوید. به دنبال لیست برنامه‌های خود باشید - شاید برای این کار نیاز باشد که App Manager را برای لیست کامل انتخاب کنید. پس از آن اپلیکیشنی را که باعث بروز مشکل شده است بیابید و آن را انتخاب کنید. با انتخاب آن گزینه‌هایی شامل Uninstall یا Force close را خواهید دید. (شما نمی‌توانید اپلیکیشن‌های سیستمی را حذف کنید و فقط قادر به از کار انداختن آن‌ها هستید؛ مگر با برنامه‌هایی که نیاز به دسترسی روت دارند که البته این اپلیکیشن‌ها مشکل‌ساز نیستند.)

گام چهارم: اپلیکیشن آلوده یا هر برنامه مشکوک دیگر را پاک کنید

به‌سادگی Uninstall را انتخاب کنید و دستگاه اندرویدی شما با پرسیدن سؤالی، آن را حذف خواهد کرد. همچنین می‌توانید اپلیکیشن‌‌های مشکوک دیگر را بررسی و آن‌ها را نیز حذف کنید. اگر پیش از این به این قسمت مراجعه نکرده بودید، با مشاهده برخی اپلیکیشن‌های ناشناخته که دستگاه شما به شکلی خودکار آن‌ها را دانلود کرده است، شگفت‌زده خواهید شد.

 نکته: در بعضی موارد شما قادر به حذف نصب برنامه نخواهید بود و این گزینه نیز غیر فعال است. برخی از بدافزارها و باج افزارهای هوشمند، تنظیمات ادمین شما را بررسی می‌کنند و به برخی دسترسی‌های مخصوص برای جلوگیری از حذف می‌دهند که مانع از حذف آن‌ها توسط شما می‌شود. خوشبختانه حل این مشکل آسان است؛ به تنظیمات گوشی خود مراجعه و به قسمت پایین اسکرول کنید و به قسمت قفل صفحه نمایش (Lock Screen) و امنیت (Security) بروید. در منوی امنیت به دنبال گزینه مدیر تلفن/دستگاه (Phone/ Device administrator) بروید. شاید لازم باشد که بسته به نوع گوشی شما و تنظیمات آن، دیگر تنظیمات امنیتی را نیز ببینید. در قسمت مدیر دستگاه شما باید قادر به فعال‌سازی امکان حذف بدافزار اندروید باشید.

گام پنجم: یک آنتی‌ویروس دانلود کنید

داشتن یک نرم‌افزار امنیتی ایده بدی نیست؛ تعداد بی‌شماری از آن‌ها وجود دارند که می‌توانید دانلود کنید و از دستگاه اندرویدی خود در مقابل ویروس‌ها، فایل‌های بی‌ارزش و نرم‌افزارهای دارای امکان آلودگی محافظت کنید. پس از آنکه اپلیکیشن‌ مشکل‌ساز را پاک کردید، یک نرم‌افزار امنیتی دانلود کنید که از دستگاه شما در برابر مشکلات در آینده محافظت کند. گزینه‌های بسیار زیادی وجود دارد؛ مانند 360 Security ،Avast Security یا AVG Antivirus که می‌توانید از گوگل استور دانلود یا خریداری کنید.

ایده و توصیه بسیار خوب دیگر این است که دستگاه اندرویدی خود را به‌روز نگه دارید؛ اگرچه شاید لزومی به اشاره آن نباشد ولی به‌روز نبودن دستگاه یکی از دلایل اصلی برای آسیب دیدن دستگاه‌های اندرویدی است.

نظر شما در این باره چیست؟ آیا تابه‌حال دستگاه اندرویدی شما آلوده شده است؟ چه کاری انجام دادید؟ آیا اصلا دستگاه اندرویدی به آنتی‌ویروس احتیاج دارد؟

کامپیوتر

در زبان انگلیسی «کامپیوتر» به دستگاه خودکاری گفته می‌شود که محاسبات ریاضی را انجام می‌دهد، بر پایهٔ «واژه‌نامه ریشه‌یابی Barnhart Concise» واژهٔ کامپیوتر در سال ۱۶۴۶ به زبان انگلیسی وارد گردید که به معنی «شخصی که محاسبه می‌کند» بوده‌است و سپس از سال ۱۸۹۷ به ماشین‌های محاسبه مکانیکی گفته می‌شد. در هنگام جنگ جهانی دوم «کامپیوتر» به زنان نظامی انگلیسی و آمریکایی که کارشان محاسبه مسیرهای شلیک توپ‌های بزرگ جنگی به وسیله ابزار مشابهی بود، اشاره می‌کرد.^{[نیازمند منبع]}

البته در اوایل دهه ۵۰ میلادی هنوز اصطلاح ماشین رایانش (computing machine) برای معرفی این ماشین‌ها به‌کار می‌رفت، پس از آن عبارت کوتاه‌تر کامپیوتر (computer) به‌جای آن به‌کار گرفته شد. ورود این ماشین به ایران در اوایل دهه ۱۳۴۰ بود، واژه رایانه در دو دهه اخیر در فارسی رایج شده است.

برابر این واژه در زبان‌های دیگر حتماً همان واژه زبان انگلیسی نیست. در زبان فرانسوی واژه "ordinateur"، که به معنی «سازمان‌ده» یا «ماشین مرتب‌ساز» است، به‌کار می‌رود. دراسپانیایی "ordenador" با معنایی مشابه استفاده می‌شود، همچنین در دیگر کشورهای اسپانیایی زبان computadora بصورت انگلیسی‌مآبانه‌ای ادا می‌شود. در پرتغالی واژهcomputador به‌کار می‌رود که از واژه computar گرفته شده و به معنای «محاسبه کردن» می‌باشد. در ایتالیایی واژه "calcolatoree" که معنای ماشین حساب است بکار می‌رود که بیشتر روی ویژگی حسابگری منطقی آن تأکید دارد. به سوئدی رایانه «dator» خوانده می‌شود که از «data» (داده‌ها) برگرفته شده‌است. به فنلاندی «tietokonee» خوانده می‌شود که به معنی «ماشین اطلاعات» می‌باشد. اما در زبان ایسلندی توصیف شاعرانه‌تری بکار می‌رود، «tölva» که واژه‌ای مرکب است و به معنای «زن پیشگوی شمارشگر» می‌باشد. در چینیرایانه «dian nao» یا «مغز برقی» خوانده می‌شود. در انگلیسی واژه‌ها و تعابیر گوناگونی استفاده می‌شود، به‌عنوان مثال دستگاه داده‌پرداز («data processing machine»).^{[نیازمند منبع]}

معنای واژهٔ فارسی رایانه[ویرایش]

واژهٔ رایانه از مصدر رایانیدن ساخته شده که در فارسی میانه به شکلِ rāyēnīdan و به معنای «سنجیدن، سبک و سنگین کردن، مقایسه کردن» یا «مرتّب کردن، نظم بخشیدن و سامان دادن» بوده‌است.^[۲] این مصدر در زبان فارسی میانه یا همان پهلوی کاربرد فراوانی داشته و مشتق‌های زیادی نیز از آن گرفته شده بوده است. برایِ مصدر رایانیدن/ رایاندن در  فرهنگ واژه دهخدا چنین آمده:

رایاندن

[ دَ ] (مص) راهنمایی نمودن به بیرون. هدایت کردن. (ناظم الاطباء).

شکلِ فارسی میانهٔ این واژه rāyēnīdan بوده و اگر می‌خواسته به فارسی نو برسد به شکل رایانیدن/ رایاندن درمی‌آمده. (بسنجید با واژه‌یِ فارسیِ میانه‌یِ āgāhēnīdan که در فارسیِ نوآگاهانیدن/ آگاهاندن شده‌است).

این واژه از ریشه‌یِ فرضیِ ایرانیِ باستانِ –radz* است که به معنایِ «مرتّب کردن» بوده. این ریشه به‌صورتِ –rad به فارسیِ باستان رسیده و به شکلِ rāy در فارسیِ میانه (پهلوی)  به‌کار رفته. از این ریشه ستاک‌هایِ حالِ و واژه‌هایِ زیر در فارسیِ میانه و نو به‌کار رفته‌اند:

• -ā-rādz-a*یِ ایرانیِ باستان> -ā-rāy ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ آرایشِ فارسیِ نو دیده می‌شود.
• -pati-rādz-a*یِ ایرانیِ باستان> -pē-rāy ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ پیرایشِ فارسیِ نو دیده می‌شود؛ و
• -rādz-ta*یِ ایرانیِ باستان> rāst ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ راستِ فارسیِ نو دیده می‌شود.

این ریشه‌یِ ایرانی از ریشه‌یِ هندواروپاییِ -reĝ* به معنایِ «مرتّب کردن و نظم دادن» آمده‌است. از این ریشه در

• هندی rāj-a به معنیِ «هدایت‌کننده، شاه» (یعنی کسی که نظم می‌دهد)

• لاتینی rect-us به معنیِ «راست، مستقیم»
• فرانسه di-rect به معنیِ «راست، مستقیم»
• آلمانی richt به معنیِ «راست، مستقیم کردن»
• انگلیسی right به معنیِ «راست، مستقیم، درست»

برجای مانده‌است.

در فارسیِ نو پسوندِ -ـه (= /e/ در فارسی رسمی ایران و /a/ در فارسی رسمی افغانستان و تاجیکستان) را به ستاکِ حالِ فعل‌ها می‌چسبانند تا نامِ ابزارِ آن فعل‌ها به‌دست آید (البته با این فرمول مشتق‌های دیگری نیز ساخته می‌شود، امّا در اینجا تنها نامِ ابزار مدِّ نظر است)؛ برای نمونه از

• مالـ- (یعنی ستاکِ حالِ مالیدن) + -ـه، ماله «ابزار مالیدنِ سیمان و گچِ خیس»
• گیر- (یعنی ستاکِ حالِ گرفتن) + -ـه، گیره «ابزار گرفتن»
• پوشـ- (یعنی ستاکِ حالِ پوشیدن) + -ـه، پوشه «ابزار پوشیدن» (خود را جایِ کاغذهایی بگذارید که پوشه را می‌پوشند!)
• رسانـ- (یعنی ستاکِ حالِ رساندن) + -ـه، رسانه «ابزار رساندنِ اطّلاعات و برنامه‌هایِ دیداری و شنیداری»

حاصل می‌گردد.

در فارسیِ نو پسوندِ -ـه (= e- یا همان a-) را به ستاکِ حالِ «رایانیدن» یعنی رایانـ- چسبانده‌اند تا نامِ ابزارِ این فعل ساخته شود؛ یعنی «رایانه» به معنایِ «ابزارِ نظم بخشیدن و سازماندهی (ِ داده‌ها)» است.

سازندگان این واژه به واژه‌یِ فرانسویِ این مفهوم، یعنی ordinateurتوجّه داشته‌اند^[۳] که در فرانسه از مصدرِ ordre «ترتیب و نظم دادن و سازمان بخشیدن» ساخته شده. به هرحال، معنادهیِ واژه‌یِ رایانه برایِ این دستگاه جامع‌تر و رساتر از کامپیوتر است. یادآور می‌شود که computerبه معنایِ «حسابگر» یا «مقایسه‌گر» است، حال آن‌که کارِ این دستگاه براستی فراتر از «حساب کردن» است.

تاریخچه[ویرایش]

نوشتار اصلی: تاریخ سخت‌افزار رایانه

در گذشته دستگاه‌های مختلف مکانیکی ساده‌ای مثل خط‌کش محاسبه و چرتکه نیز رایانه خوانده می‌شدند. در برخی موارد از آن‌ها به‌عنوان رایانه قیاسی نام برده می‌شود. البته لازم  است ذکر شود که کاربرد واژهٔ رایانه آنالوگ در علوم مختلف بیش از این است که به چرتکه و خطکش محاسبه محدود شود. به طور مثال در علوم الکترونیک، مخابرات و کنترل روشی برای محاسبه مشتق و انتگرال توابع ریاضی و معادلات دیفرانسیل توسط تقویت کننده‌های عملیاتی، مقاومت، سلف و خازن متداول است که به مجموعهٔ سیستم مداری «رایانهٔ قیاسی» (آنالوگ) گفته می‌شود.^[۴] چرا که برخلاف رایانه‌های رقمی، اعداد را نه به‌صورت اعداد در پایه دو بلکه به‌صورت کمیت‌های فیزیکی متناظر با آن اعداد نمایش می‌دهند. چیزی که امروزه از آن به‌عنوان «رایانه» یاد می‌شود در گذشته به عنوان «رایانه رقمی (دیجیتال)» یاد می‌شد تا آن‌ها را از انواع «رایانه قیاسی» جدا سازند.

به تصریح دانشنامه انگلیسی ویکی‌پدیا، بدیع‌الزمان ابوالعز بن اسماعیل بن رزاز جَزَری (درگذشتهٔ ۶۰۲ ق) یکی از نخستین ماشین‌های اتوماتا را که جد رایانه‌های امروزین است، ساخته بوده‌است. این مهندس مکانیک مسلمان از دیاربکر در شرق آناتولی بوده‌است. رایانه یکی از دو چیز برجسته‌ای است که بشر در سدهٔ بیستم اختراع کرد. دستگاهی که بلز پاسکال در سال ۱۶۴۲ ساخت اولین تلاش در راه ساخت دستگاه‌های محاسب خودکار بود. پاسکال آن دستگاه را که پس از چرتکه دومین ابزار ساخت بشر بود، برای یاری رساندن به پدرش ساخت. پدر وی حسابدار دولتی بود و با کمک این دستگاه می‌توانست همه اعداد شش رقمی را با هم جمع و تفریق کند.^[۵]

لایبنیتز ریاضی‌دان آلمانی نیز از نخستین کسانی بود که در راه ساختن یک دستگاه خودکار محاسبه کوشش کرد. او در سال ۱۶۷۱ دستگاهی برای محاسبه ساخت که کامل شدن آن تا ۱۹۶۴ به درازا کشید. همزمان در انگلستان ساموئل مورلند در سال ۱۶۷۳ دستگاهی ساخت که جمع و تفریق و ضرب می‌کرد.^[۵]

در سدهٔ هجدهم میلادی هم تلاش‌های فراوانی برای ساخت دستگاه‌های محاسب خودکار انجام شد که بیشترشان نافرجام بود. سرانجام در سال ۱۸۷۵ میلادی استیفن بالدویننخستین دستگاه محاسب را که هر چهار عمل اصلی را انجام می‌داد، به نام خود ثبت کرد.^[۵]

از جمله تلاش‌های نافرجامی که در این سده صورت گرفت، مربوط به چارلز ببیج ریاضی‌دان انگلیسی است. وی در آغاز این سده در سال ۱۸۱۰ در اندیشهٔ ساخت دستگاهی بود که  بتواند بر روی اعداد بیست و شش رقمی محاسبه انجام دهد. او بیست سال از عمرش را در راه ساخت آن صرف کرد اما در پایان آن را نیمه‌کاره رها کرد تا ساخت دستگاهی دیگر که خود آن را دستگاه تحلیلی می‌نامید آغاز کند. او می‌خواست دستگاهی برنامه‌پذیر بسازد که همه عملیاتی را که می‌خواستند دستگاه برروی عددها انجام دهد، قبلاً برنامه‌شان به دستگاه داده شده باشد. قرار بود عددها و درخواست عملیات برروی آن‌ها به یاری کارت‌های پانچ وارد شوند. بابیج در سال ۱۸۷۱ مرد و ساخت این دستگاه هم به پایان نرسید.^[۵]

کارهای بابیج به فراموشی سپرده شد تا این که در سال ۱۹۴۳ و در بحبوحه جنگ جهانی دوم دولت آمریکا طرحی سری برای ساخت دستگاهی را آغاز کرد که بتواند مکالماترمزنگاری‌شدهٔ آلمانی‌ها را رمزبرداری کند. این مسئولیت را شرکت آی‌بی‌ام و دانشگاه هاروارد به عهده گرفتند که سرانجام به ساخت دستگاهی به نام ASCC در سال ۱۹۴۴۴ انجامید. این دستگاه پنج تنی که ۱۵ متر درازا و ۲٫۵ متر بلندی داشت، می‌توانست تا ۷۲ عدد ۲۴۴ رقمی را در خود نگاه دارد و با آن‌ها کار کند. دستگاه با نوارهای سوراخدار برنامه‌ریزی می‌شد و همهٔ بخش‌های آن مکانیکی یا الکترومکانیکی بود.^[۵]

داده و اطلاعات[ویرایش]

نوشتار اصلی: داده

نوشتار اصلی: اطلاعات

داده به آن دسته از ورودی‌های خام گفته می‌شود که برای پردازش به رایانه ارسال می‌شوند.

به داده‌های پردازش شده اطّلاعات می‌گویند.

رایانه‌ها چگونه کار می‌کنند؟[ویرایش]

از زمان رایانه‌های اولیه که در سال ۱۹۴۱ ساخته شده بودند تا کنون فناوری‌های دیجیتالی رشد نموده‌است، معماری فون نوِیمن یک رایانه را به چهار بخش اصلی توصیف می‌کند: واحد محاسبه و منطق (Arithmetic and Logic Unit یا ALU)، واحد کنترل یا حافظه، و ابزارهای ورودی و خروجی (که جمعاً I/OO نامیده می‌شود). این بخش‌ها توسط اتصالات داخلی سیمی به نام گذرگاه (buss) با یکدیگر در پیوند هستند.

حافظه[ویرایش]

تصویری از یک هارددیسک

در این سامانه، حافظه بصورت متوالی شماره گذاری شده در خانه‌ها است، هرکدام محتوی بخش کوچکی از داده‌ها می‌باشند. داده‌ها ممکن است دستورالعمل‌هایی باشند که به رایانه می‌گویند که چه کاری را انجام دهد باشد. خانه ممکن است حاوی اطلاعات مورد نیاز یک دستورالعمل باشد. اندازه هر خانه، وتعداد خانه‌ها، در رایانهٔ مختلف متفاوت است، همچنین فناوری‌های بکاررفته برای اجرای حافظه نیز از رایانه‌ای به رایانه دیگر در تغییر است (از بازپخش‌کننده‌های الکترومکانیکی تا تیوپ‌ها و فنرهای پر شده از جیوه و یا ماتریس‌های ثابت مغناطیسی و در آخرترانزیستورهای واقعی و مدار مجتمع‌ها با میلیون‌ها فیوز نیمه هادی یا MOSFETهایی با عملکردی شبیه ظرفیت خازنی روی یک تراشه تنها).

پردازش[ویرایش]

تصویری از یک CPU یا واحد پردازشگر مرکزی

واحد محاسبه و منطق یا ALU دستگاهی است که عملیات پایه مانند چهار عمل اصلی حساب (جمع و تفریق و ضرب و تقسیم)، عملیات منطقی(و، یا، نقیض)، عملیات قیاسی (برای مثال مقایسه دو بایت برای شرط برابری) و دستورها انتصابی برای مقدار دادن به یک متغیر را انجام  می‌دهد. این واحد جائیست که «کار واقعی» در آن صورت می‌پذیرد.

البته CPUها به دو دسته کلی RISC و CISC تقسیم‌بندی می‌شوند. نوع اول پردازش‌گرهای مبتنی بر اعمال ساده هستند و نوع دوم پردازشگرهای مبتنی بر اعمال پیچیده می‌باشند. پردازشگرهای مبتنی بر اعمال پیچیده در واحد محاسبه و منطق خود دارای اعمال و دستورهایی بسیار فراتر از چهار عمل اصلی یا منطقی می‌باشند. تنوع دستورها این دسته از پردازنده‌ها تا حدی است که توضیحات آن‌ها خود می‌تواند یک کتاب با قطر متوسط ایجاد کند. پردازنده‌های مبتنی بر اعمال ساده اعمال بسیار کمی را پوشش می‌دهند و در حقیقت برای برنامه‌نویسی برای این پردازنده‌ها بار نسبتاً سنگینی بر دوش برنامه‌نویس است. این پردازنده‌ها تنها حاوی ۴ عمل اصلی و اعمال منطقی ریاضی و مقایسه‌ای به علاوه چند دستور بی‌اهمیت دیگر می‌باشند. هرچند ذکر این نکته ضروری است که دستورها پیچیده نیز از ترکیب تعدادی دستور ساده تشکیل شده‌اند و برای پیاده‌سازی این دستورها در معماری‌های مختلف از پیاده‌سازی سخت‌افزاری (معماری CISC) و پیاده‌سازی نرم‌افزاری (معماری RISC) استفاده می‌شود.

(قابل ذکر است پردازنده‌های اینتل از نوع پردازنده مبتنی بر اعمال پیچیده می‌باشند)

واحد کنترل همچنین این مطلب را که کدامین بایت از حافظه حاوی دستورالعمل فعلی اجرا شونده‌است را تعقیب می‌کند، سپس به واحد محاسبه و منطق اعلام می‌کند که کدام عمل اجرا و از حافظه دریافت شود و نتایج به بخش اختصاص داده شده از حافظه ارسال گردد. بعد از یک بار عمل، واحد کنترل به دستورالعمل بعدی ارجاع می‌کند (که معمولاً در خانه حافظه بعدی قرار دارد، مگر اینکه دستورالعمل جهش دستورالعمل بعدی باشد که به رایانه اعلام می‌کند دستورالعمل بعدی در خانه دیگر قرار گرفته‌است).

ورودی/خروجی[ویرایش]

تصویری از یک رایانه، صفحه نمایشگر(Monitor) نقش خروجی و صفحه کلید(keyboard) نقش ورودی را دارد.

بخش ورودی/خروجی (I/O) این امکان را به رایانه می‌دهد تا اطلاعات را از جهان بیرون تهیه و نتایج آن‌ها را به همان‌جا برگرداند. محدوده فوق‌العاده وسیعی از دستگاه‌های ورودی/خروجی وجود دارد، از خانواده آشنای صفحه‌کلیدها، نمایشگرها، نَرم‌دیسک گرفته تا دستگاه‌های کمی غریب مانند رایابین‌ها (webcams). (از سایر ورودی/خروجی‌ها می‌توان موشواره mouse، قلم نوری، چاپگرها (printerr)، اسکنرها، انواع لوح‌های فشرده(CD, DVDD) را نام برد).

چیزی که تمامی دستگاه‌های عمومی در آن اشتراک دارند این است که آن‌ها رمزکننده اطلاعات از نوعی به نوع دیگر که بتواند مورد استفاده سیستم‌های رایانه دیجیتالی قرار گیرد، هستند. از سوی دیگر، دستگاه‌های خروجی آن اطلاعات به رمز شده را رمزگشایی می‌کنند تا کاربران آن‌ها را دریافت نمایند. از این رو یک سیستم رایانه دیجیتالی یک نمونه از یک سامانه داده‌پردازی می‌باشد.

دستورالعمل‌ها[ویرایش]

هر رایانه تنها دارای یک مجموعه کم‌تعداد از دستورالعمل‌های ساده و تعریف شده می‌باشد. از انواع پرکاربردشان می‌توان به دستورالعمل «محتوای خانه ۱۲۳ را در خانه ۴۵۶ کپی کن!»، «محتوای خانه ۶۶۶ را با محتوای خانه ۰۴۲ جمع کن، نتایج را در خانه ۰۱۳ کن!»، «اگر محتوای خانه ۹۹۹ برابر با صفر است، به دستورالعمل واقع در خانه ۳۴۵ رجوع کن!» اشاره کرد.

دستورالعمل‌ها در داخل رایانه بصورت اعداد مشخص شده‌اند - مثلاً کد دستور العمل (copy instruction) برابر ۰۰۱ می‌تواند باشد. مجموعه معین دستورالعمل‌های تعریف شده که توسط یک رایانه ویژه پشتیبانی می‌شود را زبان ماشین می‌نامند. در واقعیت، اشخاص معمولاً به زبان ماشین دستورالعمل نمی‌نویسند بلکه بیشتر به نوعی از انواع سطح بالای زبان‌های برنامه‌نویسی، برنامه‌نویسی می‌کنند تا سپس توسط برنامه ویژه‌ای (تفسیرگرها (interpreters) یا همگردان‌ها (compilers) به دستورالعمل ویژه ماشین تبدیل گردد. برخی زبان‌های برنامه‌نویسی از نوع بسیار شبیه و نزدیک به زبان ماشین که اسمبلر (یک زبان سطح پایین) نامیده می‌شود، استفاده می‌کنند؛ همچنین زبان‌های سطح بالای دیگری نیز مانند پرولوگ نیز از یک زبان انتزاعی و چکیده که با زبان ماشین تفاوت دارد بجای دستورالعمل‌های ویژه ماشین استفاده می‌کنند.

معماری‌ها[ویرایش]

در رایانه‌های معاصر واحد محاسبه و منطق را به همراه واحد کنترل در یک مدار مجتمع که واحد پردازشی مرکزی (CPU) نامیده می‌شود، جمع نموده‌اند. عموماً، حافظه رایانه روی یک مدار مجتمع کوچک نزدیک CPU قرار گرفته. اکثریت قاطع بخش‌های رایانه تشکیل شده‌اند از سامانه‌های فرعی (به عنوان نمونه، منبع تغذیه رایانه) و یا دستگاه‌های ورودی/خروجی.

برخی رایانه‌های بزرگ‌تر چندین CPU و واحد کنترل دارند که بصورت هم‌زمان با یکدیگر درحال کارند. این‌گونه رایانه‌ها بیشتر برای کاربردهای پژوهشی و محاسبات علمی بکار می‌روند.

کارایی رایانه‌ها بنا به تئوری کاملاً درست است. رایانه داده‌ها و دستورالعمل‌ها را از حافظه‌اش واکشی (fetch) می‌کند. دستورالعمل‌ها اجرا می‌شوند، نتایج ذخیره می‌شوند، دستورالعمل بعدی واکشی می‌شود. این رویه تا زمانی که رایانه خاموش شود ادامه پیدا می‌کند. واحد پردازنده مرکزی در رایانه‌های شخصی امروزی مانند پردازنده‌های شرکت ای-ام-دی و شرکت اینتل از معماری موسوم به خط لوله استفاده می‌شود و در زمانی که پردازنده در حال ذخیره نتیجه یک دستور است مرحله اجرای دستور قبلی و مرحله واکشی دستور قبل از آن را آغاز می‌کند. همچنین این رایانه‌ها از سطوح مختلف حافظه نهانگاهی استفاده می‌کنند که در زمان دسترسی به حافظه اصلی صرفه‌جویی کنند.

برنامه‌ها[ویرایش]

برنامه رایانه‌ای فهرست‌های بزرگی از دستورالعمل‌ها (احتمالاً به همراه جدول‌هائی از داده) برای اجرا روی رایانه هستند. خیلی از رایانه‌ها حاوی میلیون‌ها دستورالعمل هستند، و بسیاری از این دستورها به تکرار اجرا می‌شوند. یک رایانه شخصی نوین نوعی (درسال ۲۰۰۳) می‌تواند در ثانیه میان ۲ تا ۳ میلیارد دستورالعمل را پیاده نماید. رایانه‌ها این مقدار محاسبه را صرف انجام دستورالعمل‌های پیچیده نمی‌کنند. بیشتر میلیون‌ها دستورالعمل ساده را که توسط اشخاص باهوشی «برنامه نویسان» در کنار یکدیگر چیده شده‌اند را اجرا می‌کنند. برنامه‌نویسان خوب مجموعه‌هایی از دستورالعمل‌ها را توسعه می‌دهند تا یکسری از وظایف عمومی را انجام دهند (برای نمونه، رسم یک نقطه روی صفحه) و سپس آن مجموعه دستورالعمل‌ها را برای دیگر برنامه‌نویسان در دسترس قرار می‌دهند. (اگر مایلید «یک برنامه‌نویس خوب» باشید به این مطلب مراجعه نمایید)

رایانه‌های امروزه، قادرند چندین برنامه را در آن واحد اجرا نمایند. از این قابلیت به عنوان چندکارگی (multitasking) نام برده می‌شود. در واقع، CPU یک رشته دستورالعمل‌ها را از یک برنامه اجرا می‌کند، سپس پس از یک مقطع ویژه زمانی دستورالعمل‌هایی از یک برنامه دیگر را اجرا می‌کند. این فاصله زمانی اکثراً به‌عنوان یک برش زمانی (time slicee) نام برده می‌شود. این ویژگی که CPU زمان اجرا را بین برنامه‌ها تقسیم می‌کند، این توهم را بوجود می‌آورد که رایانه هم‌زمان مشغول اجرای چند برنامه‌است. این شبیه به چگونگی نمایش فریم‌های یک فیلم است، که فریم‌ها با سرعت بالا در حال حرکت هستند و به نظر می‌رسد که صفحه ثابتی تصاویر را نمایش می‌دهد. سیستم‌عامل همان برنامه‌ای است که این اشتراک زمانی را بین  برنامه‌های دیگر تعیین می‌کند.

سیستم‌عامل[ویرایش]

کامپیوتر همیشه نیاز دارد تا برای بکار انداختنش حداقل یک برنامه روی آن در حال اجرا باشد. تحت عملکردهای عادی این برنامه همان سیستم‌عامل یا OS که مخفف واژه‌های Operating System است. سیستم یا سامانه عامل بر اساس پیشفرض‌ها تصمیم می‌گیرد که کدام برنامه برای انجام چه وظیفه‌ای اجرا شود، چه زمان، از کدام منابع (مثل حافظه، ورودی/خروجی و…) استفاده شود. همچنین سیستم‌عامل یک لایه انتزاعی بین سخت‌افزار و برنامه‌های دیگر که می‌خواهند از سخت‌افزار استفاده کنند، می‌باشد، که این امکان را به برنامه نویسان می‌دهد تا بدون اینکه جزئیات ریز هر قطعه الکترونیکی از سخت‌افزار را بدانند بتوانند برای آن قطعه برنامه‌نویسی نمایند. در گذشته یک اصطلاح متداول بود که گفته می‌شد با تمام این  وجود کامپیوترها نمی‌توانند برخی از مسائل را حل کنند که به این مسائل حل نشدنی گفته می‌شود مانند مسائلی که در مسیر حلشان در حلقه بی‌نهایت می‌افتند. به همین دلیل نیاز است که با کمک روشهای خاص بطور مثال به چند بخش تقسیم نمودن مسئله یا روشهای متداول دیگر از رخ دادن این خطا تا حد امکان جلوگیری نمود. از جمله سیستم عامل‌های امروزی می‌توان به مایکروسافت ویندوز، مکینتاش اپل و لینوکس و بی اس دی اشاره کرد.

کاربردهای رایانه[ویرایش]

نخستین رایانه‌های رقمی، با قیمت‌های زیاد و حجم بزرگشان، در اصل محاسبات علمی را انجام می‌دادند، انیاک یک رایانهٔ قدیمی ایالات متحده اصولاً طراحی شده تا محاسبات پرتابه‌ای توپخانه و محاسبات مربوط به جدول چگالی نوترونی را انجام دهد. (این محاسبات بین دسامبر ۱۹۴۱ تا ژانویه ۱۹۴۶۶ روی حجمی بالغ بر یک میلیون کارت پانچ انجام پذیرفت! که این خود طراحی و سپس تصمیم نادرست بکارگرفته شده را نشان می‌دهد) بسیاری از ابررایانه‌های امروزی صرفاً برای کارهای ویژهٔ محاسبات جنگ‌افزار هسته‌ای استفاده می‌گردد.^{[نیازمند منبع]}

CSIR Mk I نیز که نخستین رایانه استرالیایی بود برای ارزیابی میزان بارندگی در کوه‌های اسنوئی (Snowy)این کشور بکاررفت، این محاسبات در چارچوب یک پروژه عظیم تولید برقابی انجام گرفت.

برخی رایانه‌ها نیز برای انجام رمزگشایی بکارگرفته می‌شد، برای مثال Colossus که در جریان جنگ جهانی دوم ساخته شد، جزو اولین کامپیوترهای برنامه‌پذیر بود (البته ماشین تورینگکامل نبود). هرچند رایانه‌های بعدی می‌توانستند برنامه‌ریزی شوند تا شطرنج بازی کنند یا تصویر نمایش دهند و سایر کاربردها را نشان دهد.

سیاست‌مداران و شرکت‌های بزرگ نیز رایانه‌های اولیه را برای خودکارسازی بسیاری از مجموعه‌های داده و پردازش کارهایی که قبلاً توسط انسان‌ها انجام می‌گرفت، بکار بستند - برای مثال، نگهداری و بروزرسانی حساب‌ها و دارایی‌ها. در موسسات پژوهشی نیز دانشمندان رشته‌های مختلف شروع به استفاده از رایانه برای مقاصدشان نمودند.

کاهش پیوسته قیمت‌های رایانه باعث شد تا سازمان‌های کوچک‌تر نیز بتوانند آن‌ها را در اختیار بگیرند. بازرگانان، سازمان‌ها، و سیاست‌مداران اغلب تعداد زیادی از کامپیوترهای کوچک را برای تکمیل وظایفی که قبلاً برای تکمیلشان نیاز به رایانه بزرگ (mainframe) گران‌قیمت و بزرگ بود، به کار بگیرند. مجموعه‌هایی از رایانه‌های کوچک‌تر در یک محل اغلب به‌عنوان خادم سرا^{[نیازمند منبع]} (server farmm) نام برده می‌شود.

با اختراع ریزپردازنده‌ها در دههٔ ۱۹۷۰ این امکان که بتوان رایانه‌هایی بسیار ارزان قیمت را تولید نمود بوجود آمد. رایانه‌های شخصی برای انجام وظایف بسیاری محبوب گشتند، از جملهکتابداری، نوشتن و چاپ مستندات. محاسبات پیش بینی‌ها و کارهای تکراری ریاضی توسط صفحات گسترده (spreadsheet)، ارتباطات توسط پست الکترونیک، و اینترنت. حضور گسترده رایانه‌ها و سفارشی کردن آسانشان باعث شد تا در امورات بسیار دیگری بکارگرفته شوند.

در همان زمان، رایانه‌های کوچک، که معمولاً با یک برنامه ثابت ارائه می‌شدند، راهشان را بسوی کاربردهای دیگری باز می‌نمودند، کاربردهایی چون لوازم خانگی، خودروها، هواپیماها، و ابزار صنعتی. این پردازشگرهای جاسازی شده کنترل رفتارهای آن لوازم را ساده‌تر کردند، همچنین امکان انجام رفتارهای پیچیده را نیز فراهم نمودند (برای نمونه، ترمزهای ضدقفل در خودروها^[۶]). با شروع قرن بیست و یکم، اغلب دستگاه‌های الکتریکی، اغلب حالت‌های انتقال نیرو، اغلب خطوط تولید کارخانه‌ها توسط رایانه‌ها کنترل می‌شوند. اکثر مهندسان پیش بینی می‌کنند که این روند همچنان به پیش برود… یکی از کارهایی که می‌توان به‌وسیله رایانه انجام داد برنامه گیرنده ماهواره‌است.

انواع رایانه[ویرایش]

رایانه‌های توکار (جاسازی شده)[ویرایش]

رایانه‌هایی هم وجود دارند که تنها برای کاربردهایی ویژه طراحی می‌شوند. در ۲۰ سال گذشته، هرچند برخی ابزارهای خانگی که از نمونه‌های قابل ذکر آن می‌توان جعبه‌های بازی‌های ویدئویی را که بعدها در دستگاه‌های دیگری از جمله تلفن همراه، دوربین‌های ضبط ویدئویی، و PDAها و ده‌ها هزار وسیله خانگی، صنعتی، خودروسازی و تمام ابزاری که در درون آن‌ها مدارهایی که نیازهای ماشین تورینگ را مهیا ساخته‌اند، گسترش یافت، را نام برد (اغلب این لوازم برنامه‌هایی را در خود دارند که بصورت ثابت روی ROM تراشه‌هایی که برای تغییر نیاز به تعویض دارند، نگاشته شده‌اند). این رایانه‌ها که در درون ابزارهای با کاربرد ویژه گنجانیده شده‌اند «ریزکنترل‌گرها» یا رایانه‌های توکار" (Embedded Computers) نامیده می‌شوند. بنا بر این تعریف این رایانه‌ها به عنوان ابزاری که با هدف پردازش اطّلاعات طراحی گردیده محدودیت‌هایی دارد. بیش‌تر می‌توان آن‌ها را به ماشین‌هایی تشبیه کرد که در یک مجموعه بزرگ‌تر به عنوان یک بخش حضور دارند مانند دستگاه‌های تلفن، ماکروفرها و یا هواپیما که این رایانه‌ها بدون تغییری فیزیکی به دست کاربر می‌توانند برای هدف‌های گونه‌گونی به کارگرفته شوند.

رایانه‌های شخصی[ویرایش]

نوشتار اصلی: رایانه شخصی

نوشتار(های) وابسته: تأثیر آی‌بی‌ام پی‌سی بر بازار رایانه‌های شخصی

اشخاصی که با انواع دیگری از رایانه‌ها ناآشنا هستند از عبارت رایانه برای رجوع به نوع خاصی استفاده می‌کنند که رایانه شخصی (PC) نامیده می‌شوند. رایانه‌ای است که از اجزای الکترونیکی میکرو (ریز) تشکیل شده که جزو کوچک‌ترین و ارزان‌ترین رایانه‌ها به شمار می‌روند و کاربردهای خانگی و اداری دارند. شرکت آی‌بی‌ام رایانه شخصی را در سال ۱۹۸۱۱ میلادی  به جهان معرفی کرد.

نخستین رایانه آی‌بی‌ام از برخی از ماشین حساب‌های امروزی نیز ضعیف‌تر است ولی در آن زمان شگفت‌انگیز بود. رایانه شخصی سی سال پیش دارای حافظه ROM با ظرفیت 40K و حافظه RAM با ظرفیت 64K بود. البته کاربر می‌توانست حافظه RAM را تا 256KK افزایش دهد.

نسل گوشی ها

از زمانی که اولین تلفنهای ثابت و سیمی و بی کیفیت اختراع و تولید شد و گراهام بل شروع به صحبت تو این .گوشی کرد مدتی میگذره :صدای گراهام بل تا بتوانید محتویات این قسمت را مشاهده نمایید عضو شوید خود شوید و یا اگر عضو نیستید وارد حساب کاربری لطفا توی این مدتی که نه میشه گفت خیلی زیاد بود و نه خیلی کم فناوریها و امکانات مخابراتی به حدی رشد کرد تلفنها از قالب سیمها و کابل کشیها خارج شدند و "موبایل"ها وارد .که شد بخشی از زندگی روزمره مردم دنیا بازار شدند.حاال مردم میتونستند بدون وصل بودن به سیم و کابل با همدیگه صحبت کنند.شاید اونموقع همین صدای بی کیفیت که به سیم نیاز نداشت معجزه تلقی میشد ولی دلیلی بر جلوگیری از رشد این فناوری .نداشت کم کم گوشیهای موبایل پیشرفته شدند و امکاناتی از قبیل موسیقی و فیلم و عکس و... هم بهشون اضافه شد.همپای گوشیهای موبایل تکنولوژیهای ارتباطی هم نسل به نسل پیشرفت کردند و ارتباط شکل جدیدی گرفت.گوشیهای موبایل هم کم نیاوردند و پارو جلوتر گذاشتند.کمپانیهای سازنده موبایل به هر نیتی که داشتند .کم کم موبایلها رو جزئی از زندگی مردم مدرن می کردند موبایلها یه جهش بزرگ داشتند که به گفته خیلی کارشناسها یه نقطه عطف تاریخی بود.گذر موبایلها یه به اصطالح "فون"ها به "اسمارتفونها"از حق نگذریم با ورود اولین "آیفون" شرکت اپل بود که اسمارتفونها امروزی شکل گرفتند و امکاناتی از قبیل تقویم کاری و یادآوری قرارها و و سازماندهی ارتباطات کاری و دوستانه و همه .و همه وارد اسمارتفونها شدند .این موجودات عجیب محدود نشدند و کم کم شدند منشی و حسابدار و همراه و دوست صاحب خودشون روزی چندین و چند ساعت از وقت صاحبهای خودشون رو به خودشون اختصاص دادند.طوری که االن ...کارشناسها میگند کم کم باید به فکر مشکالت "گردن"مردم مدرن دوستدار موبایل بود ...بگذریم.موضوع مقاله اصال این نیست.موضوع مقاله از اینجا شروع میشه که همچین موجودی گم بشه .قطعا ُشکی که به صاحبش وارد میشه خیلی سخت و بزرگه .و صاحب بخت برگشته باید همه ی تالشش رو بکنه که این دوستش رو پیدا بکنه دوستی که یه جورایی همه ی زندگیش دست اونه.شاید این شعر شیخ بهایی به حال و روز صاحب موبایل :بخوره آن دوست که رسم دوستداری بشکست.............میرفت و منــش گـرفـته دامـن در دست میگفــت کــه بــعد از ایـن بـه خوابم بینی.............پنداشت که بعد از او مرا خـوابی هست ...حاال احتماال صاحب غمگین و غمناک تمام توان خودش رو به کار میبنده تا رفیقش رو پیدا کنه بدون برخورد احساسی این مقاله در مورد پیدا کردن موبایلهای گم شده،چه دزدیده شده و چه .مفقود شده صحبت میکنه : در یک تقسیم بندی کلی گوشیهای مفقودی رو به دو دسته میشه تقسیم کرد گوشیهای خاموش  گوشیهای روشن  گوشیهای خاموش در این مورد توضیح زیادی الزم نیست.چون این گروه و در کل ردیابی گوشیهای خاموش مختص سرویسهای .جاسوسی و اطالعاتی هستش البته برای سرویسهای جاسوسی مفقودی یا غیر مفقودی بودن گوشی فرقی نداره و اصوال با هدفهای دیگه ...به معنای ردیابی و رهگیری و یا استراق سمع سوژه و(tracking(مثال برای ترکینک.این کارو انجام میدند شاید برای شما سوال پیش بیاد که چطور میشه اینکارو کرد؟ :جواب زیاد سخت نیست دیوایسها و گجتهای این دور و زمونه اونقدری پیچیده هستند که زاویه ها و الیه های پنهان چه سخت افزاری و .چه نرم افزاری داشته باشند .در مورد نرم افزار که مثال زیاده مثال قضیه لو رفتن ردیابی کاربران اپل توسط این شرکت و یا نمونه های دیگه تو قسمت سخت افزاری هم مثال شما دیدید که با برداشتن باتری یه گوشی بازم ساعت و تاریخ و تنظیمات اصلی و... به هم نمیریزه.با ذکر این نکته که ساعت و تاریخ باید محاسبه بشند و این محاسبه قطعا نیاز به الکتریسیته داره.وجود منبع برق عیر رسمی)باتری اصلی(تقریبا ثابت شده است. یا سواالت بی جواب دیگه ای ...هم که موجوده : باید گفت به برخورد با این ماجرا دوجوره .گروه اول که مطمئند این قضیه برای اهداف جاسوسی هم مورد استفاده قرار میگیره-1 .گروه دوم که این نوع نگاه کردن به ماجرا رو توهم توطئه میدونند و کال اعتقاد به هیچ نوع جاسوسی ندارند-2 البته چون موضوع مقاله ما بررسی این قضیه نیست،به گفتن همین نکته کفایت میکنیم که سرویسها ...جاسوسی و اطالعاتی گاها از طرف هم تو مواردی متهم میشند که باورش بی نهایت سخته گوشیهای روشن ....اما میرسیم به گروه دوم یا ردیابی کوشیهای روشن یا به اصطالح زنده :باز این بخش رو به چند دسته تقسیم میکنیم گوشیهایی که تغییر کلی نرم افزاری کردند و به هیچ اثری از نرم افزارهای نصب شده روشون نیست)توضیحش جلوتر  (میاد ...گوشیهایی که تغییر نرم افزاری نکردند و با همون نرم افزار و حالتی که بودند روشن هستند یا روشن موندند  :(گروه اول)گوشیهایی که به کلی تغییر نرم افزاری کردند :اول یه توضیح بدم که چرا این تغییر مهمه تو قسمت بعدی میخواییم در مورد ردیابی گوشیها توسط نرم افزارهایی که میشه روشون به همین منظور نصب کرد صحبت کنیم که خوب اگر موضوع این گروه)حذف همه اون برنامه ها(برای دیوایس شما اتفاق بیفته .کال استفاده از اون نرم افزارها منتفی میشند این اتفاق فقط تو گوشیهای سرقتی اونم سرقت توسط سارقین خیلی حرفه های میفته که تا گوشی رو میدزدند اقدام به خاموش کردن گوشی میکنند و سیمکارت رو خارج میکنند و بعدش گوشی رو کامال فرمت یا .هارد ریست میکنند یا بهتر بگم به هر روشی که بلدند تمام نرم افزارهای ردیابی و رهگیری رو حذف میکنند .IMEI ناامید نشید.هنوز یه امید برای رهگیری گوشی هست.اونم شناسه)کد(ی به اسم شناسه بین المللی تجهیزات موبایل" رو میشه "به معنی "Identity Equipment Mobile International "یا IMEI گفت شماره شناسنامه هر موبایله و هر گوشی موبایل هرجای دنیا که تولید بشه باید یکی از این کدها رو داشته .باشه.همین االن میتونید امتحان کنید و این کد رو تو گوشی خودتون ببینید برای این کار کافیه کد #60 *#رو تو گوشی خودتون شماره گیری کنید)تقریبا رو همه گوشیها جواب میده(به محض .ورود این کد شما شناسه گوشی خودتون رو میبیند خوب این کد فواید زیادی داره مثال تشخیص گوشی اصل از تقلبی یا جلوگیری از سوء استفاده و... و البته رهگیری ...گوشیهای مفقودی اگر شانس بیارید و گوشیتون توسط یه سارق خیلی خیلی خیلی حرفه ای دزدیده نشده باشه که بخواد شناسه گوشیتون رو عوض کنه)معموال کار همون دزدهایی هستش که تو جاهایی مثل عالءالدین مغازه باز کردند و کارشون دزدیه...(در هر صورت اگر این شناسه عوض نشده باشه)البته خیلی خیلی کم اتفاق میفته تغییر شناسه( میتونید از .طرق قانونی پیگیری گنید برای رهگیری گوشیتون بعد از طی مراحل قانونی و ثبت شناسه گوشیتون به عنوان سرقتی به محض اینکه گوشی با سیمکارت روشن بشه مشخصات سیمکارت ضبط میشه و به شما اطالع داده میشه و با سرباز نیروی انتظامی میتونید ...برید به آدرس طرف برای جلب و :میرسیم به گروه دوم گوشیهای روشن گوشیهایی که تغییر کلی نرم افزاری نداشتند و نرم افزارهاشون حفظ شده و روشن موندند یا .روشن شدند :این اتفاق دو حالت داره گوشیتون دزدیده نشده و فقط گم شده  گوشیتون توسط یه دزد ناشی دزدیده شده و بدون اینکه تغییر نرم افزاری خاصی توش بده با تعویض سیمکارت و... اقدام  .به روشن کردنش میکنه خوب.تو گروههای قبلی شما نمیتونستید کاری بکنید و سرویسهای جاسوسی یا پلیسها بودند که کاری از دستشون برمیومد ولی اینجا شما خودتون هم میتونید پلیس باشید هم سرویس جاسوسی)با کمی بی ...(رحمی خوب همه ی این کارها توسط یه سری نرم افزار انجام میشه.تو گوشیهای امروزی شما امکاناتی از قبیل دوربین اصلی،دوربین جلو،جی پی اس،میکروفون و... میبینید که همه ی اینها عالوه بر اینکه تو نقش اصلی خودشون میتونند مفید باشند تو پیدا کردن گوشیها)البته همه گجتها حتی لپ تاپها(میتونند کمکتون کنند و به .نحوی دزد و یا دزدهارو رسوا کنند GPS یا به قولی"سیستم موقعیت یاب جهانی" رو که حتما "System Positioning Global "یا همون gps میشناسید.این امکان که یه قطعه سخت افزاری داخل گوشی داره با اتصال به ماهوارهای خودش میتونه .مختصات دقیق مکان شمارو با توجه به عرض و طول جغرافیایی نشون بده ...خوب همونطور که میبیند دقیقا این چیزیه که شما میخوایید.یعنی اینکه بدونید گوشیتون االن دقیقا کجاست دوربینها دوربینها هم میتونند با تهیه تصویر از محیط و مخصوصا دوربین جلو میتونه با ثبت چهره فرد احتماال" سارق به .پیدا کردن گوشی بهتون کمک کنه میکروفون .میکروفون هم میتونه با ضبط صدا کمک هرچند مختصری بکنه تو پیدا شدن گوشی خوب همونطور که میبینید گوشیها و مخصوصا گوشیهای هوشمند امکانات خوبی دارند که بتونه تو پیدا کردن خودشون بهتون کمک کنند اما چه طوری؟؟ :نرم افزارهای ردیابی گوشیهای مفقودی نرم افزارهای مختلفی برای پلتفرمهای مختلفی نوشته شدند که میتونند با جمع آوری اطالعات مختلف)طول و عرض جغرافیایی و تصاویر و صداهاو...(و ارسالشون به جاهایی که خودتون براشون تعریف کردید)مثال یه سرور .یا یه یه آدرس ایمیل خاص(شما رو در جریان موقعیت گوشیتون قرار بدند این نرم افزارهای مشخصات و قابلیتهای مختلفی دارند که چون هدف مقاله معرفی اونها نیست فقط چندتا :تصویر از محیطشون میذاریم :چندتا نکته :آسیب شناسی موردهایی بوده که به اشتباه افرادی که سارق نبوند تصاویرشون به عنوان سارق پخش شده برای نمونه تصاویر خانواده ایرانی که یه لپ تاپ دست دوم رو خریده بودند ولی از قضا این لپ تاپ از یه شخص تو لندن دزدیده شده بود و اون شخص هم با نصب همین نرم افزارها تصاویر این خانواده رو پخش کرده بود که نهایتا به .عذرخواهی صاحب لپ تاپ که تصاویر رو به صورت شتاب زده پخش کرده بود منجر شد :سوء استفاده .امکاناتی که این نرم افزارها در اختیار کاربرها میذارند عموما محدود شده هستند و این محدودیت دلیل داره افراد سودجو با دستکاری جزئی این نرم افزارها رسما میتونند استفاده های جاسوسی ازشون بکنند و البته .این مورد)نقض حریم شخصی(ال اقل تو کشور ما مجازاتهای خیلی خیلی سنگینی داره :نکته خیلی خیلی خیلی مهم برای بعضیها گم شدن گوشی یه ضرر مالی و یا مشکالت کاری و دردسرهایی از این قبیل حساب میشه که .البته به اندازه ی کافی بزرگ و دردسر ساز هست.اما برای بعضیها خیلی مهم تر و دردسر ساز تر میشه ...اونم وقتی که تو گوشی فایلهای شخصی و خصوصی نگه میدارند این بدترین اتفاقی هستش که ممکنه برای فردی بیفته که گوشیش مخزن االسرار خانوادگیشه و تصاویر و .ویدیوهای شخصی نگه میداره .توصیه بنده به زیرونیها اینه که به هیچ وجه اینکارو نکنند و فایلهای شخصی تو گوشی نگه ندارند :راهکار با نصب نرم افزراهای ردیابی و رمز گذاشتن)کدهای مخفی برای جلوگیری از پاک شدنشون(و رمز گذاشتن رو خود گوشی شانس پیدا کردن گوشیتون رو بیشتر کنید و از طرفی احتمال سوء استفاده از گوشیتون رو هم .کمتر کنید :یک روش خیلی مهم ...گاهی شده گوشیتون دم دستتون گم بشه.مثال تو خونتون گم شده باشه یا تو یه مهمونی و :برای پیدا کردن تو این موارد هم یه راه پیشنهاد میدم زنگ زدن به گوشی ...بله ...این هم خودش یه نوع ردیابی هستش.کافیه زنگ بزنید و برید ببینید صداش از کجا در میاد .این یه مقاله مختصر بود در مورد رهگیری گوشیهای گم شده .سوالی بود در خدمتم .فعال با اجا

چگونگی کار موتور های جستو جو گر

چگونگی کار موتور های جستجو گر

نکته ی مثبت در مورد اینترنت و شبکه ی جهانی وب، این است که میلیارد ها صفحه محتوا در هر زمینه ای که فکرش را بکنید، ارائه می دهد. اما چیزی که چندان خوشایند به نظر نمی آید، تعیین عنوان های غیر مرتبط با محتوای این صفحات و یا نام گذاری بی ربط آنها با نوع محتوایشان است.

هنگامی که در اینترنت به دنبال موضوع خاصی می گردید، چگونه مطالب مورد نظرتان را از میان میلیاردها صفحه اطلاعات، پیدا می کنید؟ احتمالا شما هم مثل سایرین از موتورهای جستجویی نظیر گوگل، یاهو و بینگ استفاده می کنید.

در این مطلب می خواهیم شما را با طرز کار موتورهای جستجو و اینکه چگونه روزانه دسترسی به صدها میلیون صفحه اطلاعات را برای کاربران آسان می کنند آشنا سازیم. در ادامه مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

موتورهای جستجو در واقع وب سایت هایی هستند که طراحی شده اند تا به مردم در یافتن محتوای مورد نظرشان کمک کنند. اینکه موتورهای جستجو چگونه کار می کنند در مورد هر کدام کمی ممکن است متفاوت باشد. اما چیزی که اساسا بین همه ی آنها یکسان است انجام سه وظیفه ی زیر است:

• جستجوی اینترنت، یا بخشی از آن بر اسا کلمات با اهمیت
• فهرست کردن (Index) کلماتی که یافته اند و اینکه در کجا این کلمات یافت شده اند.
• کمک به کاربران برای یافتن محتوای مورد نظرشان با استفاده از جستجوی یک یا چند کلمه.

در گذشته هر موتور جستجو دارای فهرستی از صدها هزار صفحه و سند است که روزانه یک تا دو هزار بار توسط کاربران دریافت می شدند. اما امروزه موتورهای جستجو صدها میلیون صفحه را به صورت فهرست شده در اختیار دارند و روزانه ده ها میلیون ها جستجو در بین این صفحات توسط کاربران انجام می شود.

Web Crawling

وقتی اکثر مردم در مورد موتورهای جستجو صحبت می کنند، در واقع منظور آنها موتورهای جستجوی شبکه جهانی وب است. قبل از اینکه اینترنت به صورت امروزی در دسترس همه قرار بگیرد نیز جستجوگر هایی برای دسترسی کاربران به اطلاعات شبکه ها وجود داشت. برنامه هایی مانند gopher و Archie فهرسی از فایل ها را در سرورهای متصل به اینترنت نگهداری نموده و به طور چشمگری، زمان دسترسی به این فایل ها بسیار کاهش یافته و در وقت صرفه جویی میشد.

در اواخر سال ۱۹۸۰ و با افزایش ارزش و اهمیت اینترنت، چگونگی استفاده از gopher، Archie، Veronica  و rest معنا یافت.

امروزه بسیاری از کاربران جستجوهایشان را محدود به وب کرده اند. بنابراین ما نیز در این مطلب در مورد موتورهای جستجویی که تمرکز اصلی آنها بر روی محتوای صفحات است بحث خواهیم کرد.

قبل از اینکه یک موتور جستجو به شما بگوید یک فایل یا یک سند را در کجا می توانید بیابید، ابتدا آن سند یا فایل باید توسط موتور جستجو یافته شده باشد. برای پیدا کردن صدها میلیون صفحه ی وب، موتورهای جستجو از ربات های نرم افزاری خاصی استفاده می کنند که عنکبوت (Spider) نامیده می شوند و توسط آن لیست کلمات یافت شده در وب سایت ها، فهرست بندی می گردد.

هنگامی که یکی از این ربات ها در حال ساختن لیست ها است، این فرآیند را خزیدن در وب (Web Crawling) گویند. برای ایجاد لیستی از کلمات کاربردی و مهم، ربات های موتورهای جستجو صفحات بسیاری را جستجو می کنند.

معمولا نقطه ی شروع برای این ربات های نرم افزاری، صفحات بسیار مهم و پرکاربرد است. با شروع کار، کلمات مهم این صفحات فهرست شده و هر لینکی که در محتوای صفحات وجود داشته باشید توسط این ربات های نرم افزاری دنبال شده و محتویات آن نیز به همین صورت فهرست بندی می شود. از آنجایی که معمولا در هر صفحه ی وب تعدادی لینک داخلی و خارجی وجود دارد، می توان به راحتی دریافت که با دنبال کردن هر لینک چه تعداد بسیار زیادی صفحه، توسط ربات های موتورهای جستجو مرور شده و فهرست بندی خواهند شد.

گوگل به عنوان یک پروژه ی دانشگاهی شروع به کار کرد. در واقع بر روی کاغذ توضیح داده شده بود که این سیستم گونه ساخته شده است. سرجی برین و لری پیچ، مثالی را ارائه کردند و با آن نشان دادند که ربات های وب (ربات نرم افزاری) آنها چقدر می تواند سریع عمل نماید. آنها سیستم اولیه خود را به نحوی ساختند که بتواند از چند ربات به صورت همزمان استفاده کند که معمولا این تعداد ۳ عدد بود. هر ربات می توانست ۳۰۰ ارتباط را در هر لحظه با صفحات وب برقرار نماید. با چنین سیستم کارایی، ربات وب آنها می توانست ۱۰۰ صفحه را در هر ثانیه مرور کند و این یعنی تولید ۶۰۰ کیلوبایت داده در هر ثانیه.

برای اینکه سیستم با سرعت کار کند نیاز است تا منابع اطلاعاتی را به ربات ها تزریق نمود. در نسخه های قبلی گوگل، از یک سرور اختصاصی فقط برای ارائه آدرس های اینترنتی به نرم افزار ربات وب آنها استفاده می شد. گوگل برای به حداقل رساندن زمان بارگذاری سایت و نتایج از DNS اختصاصی استفاده کرده است. (اگر می خواهید در مورد DNS بیشتر بدانید مطلب وب سایت های بزرگ چگونه می توانند هزاران بازدید روزانه را مدیریت کنند را مطالعه نمایید).

هنگامی که گوگل یک صفحه ی HTML را مرور می کند به دو چیز توجه می نماید:

• کلماتی که در صفحه وجود دارند.
• اینکه کلمات کجا یافت شده اند.

کلماتی که عنوان، زیر عنوان، متادیتا ها و دیگر بخش های مهم محتوی صفحات وب قرار دارند، در جستجوهایی که کاربران انجام می دهند بسیار مهم هستند. ربات جستجوگر گوگل کلمات مورد نظر را در هر صفحه فهرست بندی می نماید. مثلا در یک صفحه مقاله از ثبت کلماتی مانند: و، در، با و ... صرف نظر می گردد و فقط کلمات مهم بر اساس جایگاهشان در صفحه ی مورد نظر فهرست بندی می شوند.

معمولا سه روش کلی برای افزایش سرعت عملکرد ربات ها و ارائه ی جستجویی موثرتر به کاربران یا هردو وجود دارد. برخی از ربات ها کلماتی که در عنوان صفحه، سرتیتر ها و لینک ها وجود دارد را دنبال می کنند. همچنین ۱۰۰ کلمه ای که بیشتر در یک صفحه استفاده شده است و یا حدود ۲۰ خط اول هر نوشته توسط این ربات های نرم افزاری بررسی می شوند.

برخی دیگر از موتورهای جستجو نظیر AltaVista از روش دیگری استفاده می کنند. آنها تمام کلمات موجود در صفحه را فهرست می کنند. حتی حروفی مانند : و، از، در و ... برای کامل کردن این روش و هماهنگی آن با سیستم های مشابه، بخش هایی مانند کلمات کلیدیو توضیحات صفحه که به صورت عادی قابل مشاهده نیستند نیز بررسی می گردند.

تایپ 10 انگشتی

شاید شما هم از جمله کاربرانی باشید که به تازگی تصمیم گرفته اید تا به صورت حرفه ای با مجموعه آفیس کار کنید. اولین و مهم ترین مطلبی که باید بیاموزید تایپ سریع ده انگشتی، بدون نگاه کردن به کیبورد می باشد که ما در این مطلب آموزشی به صورت مفصل به آن خواهیم پرداخت.

به گزارش فرهنگ نیوز، تایپ ده انگشتی مهارتی است که به شما امکان می دهد تا بدون نگاه کردن به صفحه کلید، با سرعتی بیش از 5برابر افراد عادی (180حرف در دقیقه) تایپ نمایید.

برای انجام یک فعالیت طولانی تایپ لازم است ابتدا به صورت صحیح پشت میز کار خود قرار بگیرید:

 

طریقه صحیح قرار گرفتن پشت میز:

روی صندلی به صورت راحت و بدون پیچ و قوس بدن بنشینید.

از صفحه کلید حدود 40 سانتیمتر فاصله گرفته و شانه های خود را شل کنید. 

کمر خود را صاف، اما کمی مایل به جلو نگاه دارید.

 

روش استقرار انگشتان دست روی صفحه کلید:

قدم اول

به صفحه کلید نگاه کنید. دو تا از دکمه های صفحه کلید روی خود برجستگی های کوچکی دارند که وجود آنها کمک می کند تا موقعیت این دو دکمه را حتی در تاریکی یا بدون نگاه کردن نیز بتوان پیدا کرد.

دو انگشت سبابه (انگشتان کنار انگشت شصت) خود را روی دو دکمه اصلی یعنی J و F که دارای برجستگی های کوچکی می باشند بگذارید. 

 

آموزش تایپ 10 انگشتی زبان فارسی (روی تصویر کلیک کنید)

 

جهت دریافت فایل PDF آموزش کلیک نمایید

 

 

قدم دوم

دو انگشت سبابه خود را روی دکمه SPACE مستقر نموده و 6 انگشت باقیمانده را به ترتیب روی دکمه های کنار حروف F و J بگذارید. (البته بدون فشردن دکمه ها) با مستقر شدن دستتان در این حالت، موقعیت تمامی دیگر کلیدها، نسبت به این 8 کلید ردیف وسط، قابل دسترس می باشد. این 8 دکمه را کلیدهای خانه (HOME KEYS) می نامند.

 

لازم به یادآوری است که علت مرتب نبودن دکمه های صفحه کلید به ترتیب الفبایی، آرایش آنها به ترتیب میزان کارایی است. 8 کلید خانه، پرکاربردترین حروف صفحه کلید به شمار می روند.

 

<((به منظور دریافت آخرین مطالب آموزشی، خبری و علم و فناوری در خبرنامه فرهنگ نیوز عضو شوید))>

<((برای عضویت در خبرنامه، اینجا کلیک کنید))>

 

قدم سوم

برای تایپ کردن، هر کلیدی را که می خواهید فشار دهید باید از میان 8 انگشت ردیف وسط، فقط یک انگشت که به آن دکمه نزدیکتر است از جای خود بلند شده، کلید مذکور را فشرده و دوباره به جای خود بازگردد. پس از بازگشت انگشت به موقعیت اولیه، انگشت بعدی جهت فشردن دکمه بعدی از جای خود بلند شده، دکمه را فشرده و به جای خود باز می گردد. همینطور، هر دکمه ای را که می خواهیم فشار دهیم، فقط یک انگشت برای فشردن آن از جای خود حرکت کرده، آن کلید را فشرده و دوباره به جای خود باز می گردد.

 

 

شروع تایپ سرعتی به روش صحیح:

به عنوان شروع، دست خود را به روش گفته شده روی کلیدهای مبنا گذاشته و هر یک از کلمات زیر (یا دیگر کلمات دلخواه) را در برنامه WORD به قدری تایپ کنید که احساس نمایید نوشتنشان (بدون نگاه به صفحه کلید) برایتان آسان شده است. هر کلمه، حدوداً دو خط.

 

تمرین تایپ بدون نگاه به صفحه کیبرد

 

تمرین با حروف ردیف وسط:

سم، کشک، گک، ات، لب، شک، 

بات، الب، شبی، یاس، سال، لاک، 

کمال، شیما، مینا، امشب، لک لک، نم نم، 

 

تمرین با حروف ردیف وسط و بالا:

ضش، صس، ثی، قب، فب، چک، جک، حک، خم، هن، عت، غت،

ضامن، صبا، ثمین، قلیان، فلفل، چنگک، جنگل، خلاص، همیشه، علما، غلام

فسنجان، فسقلی، فکستنی، ثنایی، قلقلی، قشنگ، عقاب، خفن، خنک

 

 تمرین با حروف ردیف های وسط، بالا و پایین:

نکته: اگر راحت ترید، دستتان را در حالتی قرار دهید که مچ ها، در هوا بوده و حدود 5 سانتمتر با صفحه کلید فاصله داشته باشند

 

ظش، طس، زی، رب، ذب، /ک، .م، ون، ئت، دت، زکی، رشت، دادار

ظله، طشت، زورو، رب انار، بند رخت، ظالم، طالبی، زنبور، روزی، ذلیل، دهکده، نائب،آبله

ملاحظه، کبوتر، آشکار، 

 

نکته1: جهت نوشتن حرف آ کلیدهای Shift+H را بفشارید.

 

نکته2: کلید Shift همواره با انگشت کوچک دست مخالف دستی که حرف مربوطه را می زند فشرده می شود.

 

سرعت تایپ خود را آنلاین تست کنید:

 

 نکات تکمیلی:

1) تنها، کلیدهای حروف الفبا، اعداد قسمت غیر ماشین حسابی و Shift هستند که به روش فوق (بدون برداشتن دست از ردیف وسط) زده می شوند. اما دکمه هایی چون Backspace, Enter, Ctrl, Insert, Delete,... روش خاصی نداشته و برای فشردنشان ناچاریم دستمان را از روی ردیف خانه برداشته و کلید مورد نیاز را با هر انگشتی دوست داشتیم بزنیم. 

 

2) تمارین مربوط به کلیدهای اعداد، در اینجا آورده نشده، اما جهت اطلاع از انگشت متناظر با هر عدد، به رنگ دکمه ها در شکل زیر دقت نمایید. (کلیدهای همرنگ با انگشت مشابهی فشرده می شوند)

 

3) ممکن است با بلند شدن یک انگشت، انگشت دیگری نیز به طور غیر ارادی از جای خود بلند شود، اما این موضوع ایرادی نداشته و مهم این است که حتماً پس از فشار دادن دکمه مورد نظر، هر دو انگشت به جای اولیه خود باز گردند.

 

4) چنانچه مایل به پیشرفت در این زمینه و رسیدن به حد تایپیست های حرفه ای باشید، تنها چیزی که علاوه بر آموزش فوق نیازمندش هستید تمرین زیاد است. اگر سرعت تایپ شما به بالای 100 کلید در دقیقه رسید، شما یک تایپیست نیمه حرفه ای تا حرفه ای بوده و واجد شرایط دریافت مدرک تایپ به شمار می آیید.

 

حل یک مشکل عمومی در تایپ فارسی

شاید تا کنون برای شما هم پیش آمده باشد که هنگام تایپ فارسی کلید حروف پ و ژ در کیبورد جابجا شده باشند برای حل این مشکل بایستی فایلی را که بنام kbdfa.dll میباشد را دانلود و سپس در حالت safe mode در پوشه system32 ویندوز خود کپی نمایید.

 

قطعا همه عزیزان میدانند که جهت safe mode کردن بایستی کامپیوتر را ری استارت کرده و هنگام روشن شدن مجدد با نگاه داشتن کلید F8 می توان حالت safe mode را انتخاب کرده و وارد محیط ویندوز شد. البته در این حالت ویندوز شکل و شمایل عجیبی داشته و تمامی آیکونها بزرگ هستند که خوب این ایرادی ندارد و ماهیت safe mode چنین است.

 

 تایپ فارسی و کشیدن حروف

یکی از رایج ترین کارهایی که تایپیست های حرفه ای انجام میدهند کشیدن حروف و کلمات برای زیباسازی متن تایپ شده است. شما نیز میتوانید با استفاده از این ترفند متون خود را در داخل ویندوز بکشید. 

 

همانند: آموزشـــــــــــــــــــــگاه کامپیوتـــــــــــــــــــــــــــــر پـــــــــــــایا

 

برای این کار کافی است در هر مکانی از ویندوز ، زبان ویندوز را روی فارسی تنظیم کنید.

سپس حرف مورد نظر خود را تایپ کرده و کلیدهای ترکیبی Shift+J را همزمان بفشارید.

 

 

نرم افزار آموزش تایپ 10 انگشتی:

 

توسط نرم افزار آموزشی Alice Touch Typing Tutor می توانید تایپ سریع ده انگشتی را فرا بگیرید. این نرم افزار روش صحیح نشستن پشت کیبورد و نحوه قرارگیری انگشتان و پیدا کردن حروف را به شما آموزش می دهد.