اعجوبه ی پرتغالی در بین خانواده ای فقیر متولد شد.درکودکی بخاطر علاقه ی شدید به پاتریک کلایورت،با نام کلایورت نام برده می شد.کریس خودش در مورد علاقه اش به فوتبال در کودکی می گوید به قدری عاشق فوتبال بوده که اگر توپی رو هم در اختیار نداشته با در هم کردن لنگه جوراب هایش خود رو سرگرم می کرده.ماریا دوس سانتوس معلم دوران ابتدایی رونالدو در مورد علاقه ی شدید رونالدو به فوتبال می گوید:«به یاد دارم کریس هر وقت اوقات آزادی پیدا می کرد به فوتبال می پرداخت.»
جورج هربرت شاعر انگلیسی قرن 17 می گوید فقر گناه نیست. پسر قصه ما هم گناهی نداشت که با فقر به دنیا آمد حتی گناهی هم نداشت که به خاطر بیماری قلب تا خداحافظی از فوتبال پیشرفت. اما بی شک برای پسر بچه ای که با لباس های خواهرانش توپ درست می کرد و فوتبال بازی می کرد، ستاره نشدن یک گناه بود و او این گناه را مرتکب نشد.
کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو ، متولد 5 فبریه سال 1985، در شهر فونچال ایالت مادیرا، پرتغال است. وی عضو باشگاه رئال مادرید اسپانیا و کاپیتان تیم ملی پرتغال است. کریس رونالدو در سن 23 سالگی اولین توپ طلای خود را دریافت کرد و در سال های 2013 و 2014 دومین و سومین توپ طلای خود را کسب کرد. رونالدو در سن 28 سالگی 400 گل خودش در رده ی حرفه ای را به ثمر رساند. رونالدو اولین پرتغالی است که سه توپ طلا برده است و اولین بازیکنی است که 44 کفش طلا اروپا را در کارنامه دارد. در 1000امین سالگرد فدراسیون فوتبال پرتغال ، رونالدو به عنوان بهترین بازیکن تاریخ فوتبال پرتغال معرفی شد، همچنین رونالدو به همراه منچستریونایتد و رئال مادرید 16 جام کسب کرده است.
رونالدو فوتبالش را از تیم آندورینا آغاز کرد. دو سال در آندورینا حضور داشت و بعد از آن به تیم ناسیونال منتقل شد و در سال 1997 به اسپورتینگ لیسبون پیوست. پس از درخشش خیره کننده در لیسبون توسط سر الکس فرگوسن در سال 2003 با قراردادی به مبلغ 15 میلیون یورو راهی منچستریونایتد شد. . رونالدو پس از 6 سال افتخار آفرینی در لباس شیاطین سرخ در سال 2009 با انتقالی به مبلغ 94 میلیون یورو به رئال مادرید رفت و تبدیل به گرانترین بازیکن جهان شد. در می 2012 رونالدو به رکورد گلزنی در مقابل تمام تیم های لالیگا در یک فصل دست یافت و در فصل بعد رکورد گلزنی در یک فصل لیگ قهرمانان اروپا را با 17 گل بدست آورد.
کریستیانو رونالدو در سن 18 سالگی ، و در آگوست 2003 اولین بازی اش را برای تیم ملی پرتغال انجام داد و حال از 100 بازی ملی فراتر رفته است، وی همچنین اولین پرتغالی است که به 500 گل ملی رسیده است و وی بهترین گلزن تاریخ پرتغال است.
ابتدا زندگی
رونالدو در سان آنتونیو در همسایگی شهر فونچال در ایالت مادیرا به چشم به جهان گشود. او کوچکترین فرزند ماریو آویرو و خوزه آویرو است. یک برادر به نام (هوگو) و دو خواهر به نام های (الما) و (کاتیا) دارد. مادرش آشپز بود و پدرش باغبان شهرداری. پدرش نام رونالدو را از اسم رونالد ریگان رییس جمهور آمریکا گرفته است. او یک برادر بزرگتر و دو خواهر بزرگتر از خودش دارد. رونالدو یک کاتولیک است و اعلام کرده است در کودکی در فقر زندگی می کرده است و مجبور بوده است اتاقش را با برادر و خواهرش تقسیم کند.
رونالدو در کودکی به خاطر اینکه به طرف معلم صندلی پرت کرد از مدرسه اخراج شد و در این باره گفت آن معلم به من احترام نمی گذاشت. رونالدو در 14 سالگی تصمیم گرفت وارد دنیا حرفه ای فوتبال شود و به استعدادش پی برد. رونالدو در سن 8 سالگی به تیم آماتور آندورینا پیوست. جایی که پدرش مسئول تدارکات تیم بود. در سال 1995 به ناسیونال پیوست و با این تیم قهرمان شد. بعد از آن به مدت سه روز در تست های باشگاه اسپورتینگ حضور داشت و تیم شهر لیسبون با وی قرارداد امضا کرد.
اسپورتینگ لیسبون
رونالدو به تنها بازیکن تاریخ باشگاه تبدیل شد که در تیم های زیر 16 سال ، زیر 17 سال ، تیم ب و تیم اصلی در یک فصل بازی کرده است. در 7 اکتبر 2002 در اولین بازی اش برای اسپورتینگ دو گل زد. رونالدو در همان سال در یورو زیر 17 سال شرکت کرد. سال 2000 اتفاقی برگ تازه از زندگی او رقم خود، در سن 15 سالگی بیماری تپش قلب در رونالدو تشخصیص داده شد و مجبور شد به بیمارستان برود و عمل لیزر انجام دهد. این بیماری ممکن بود او را برای همیشه از فوتبال دور کند. اما رونالدو صبح وارد بیمارستان شد و در آخر شب بعد از عمل از بیمارستان خارج شد و بعد از چند روز به تمرینات بازگشت.
آرسن ونگر سرمربی فرانسوی آرسنال از رونالدو دعوت کرد تا به کمپ آرسنال بیاید، در این میان تیم های بارسلونا و لیورپول نیز به دنبال رونالدو بودند اما در بازی یونایتد و اسپورتینگ در لیسبون که با پیروزی 3 بر1 اسپورتینگ همراه بود. عملکرد رونالدو تمام یونایتدی ها را متعجب کرد و سر الکس فرگوسن رونالدو را به خدمت گرفت.
منچستر یونایتد
رونالدو در فصل 2003/04 با مبلغ 12 میلیون پوند به باشگاه فوتبال منچستر یونایتد پیوست. او نخستین فوتبالیست پرتغالی این باشگاه بود. کریس قصد داشت در منچستر پیراهن شمارهٔ 28 را بپوشد، اما الکس فرگوسن درخواست او را نپذیرفت و گفت:«تو باید پیراهن شمارهٔ 7 را بپوشی که پیش از این، بازیکنان افسانه ای باشگاه از جمله جورج بست، برایان رابسون، اریک کانتونا و دیوید بکهام آن را می پوشیدند و این برای تو یک افتخار است.
او در نخستین مسابقهٔ خود در منچستر، 60 دقیقه مقابل بولتون واندررز بازی کرد. وی نخستین گل خود در این باشگاه در ماه نوامبر، در یک ضربهٔ آزاد مقابل پورتسموث به ثمر رساند. پس از ماه نوامبر، رونالدو هزارمین گل تاریخ باشگاه منچستر مقابل میدلزبورو را به ثمر رساند؛ اگرچه منچستر در این بازی شکست سنگینی متهم شد.
در نوامبر و دسامبر 2006، رونالدو به عنوان بازیکن برتر ماه لیگ انگلستان برگزیده شد. او پس از دنیس برکمپ و رابی فاولر سومین بازیکن تاریخ لیگ انگلستان است که طی دو ماه متوالی به عنوان بازیکن برتر برگزیده شده است.
در فصل بهار سال 2007، خبر ورود رونالدو به رئال مادرید منتشر گردید. رئال آماده بود تا 80 میلیون یورو برای خرید او پرداخت کند. با این حال، او پیشنهاد رئال را نپذیرفت و قراردادی معادل 120 هزار یورو به شکل هفتگی با منچستر تمدید کرد. رونالدو گران قیمت ترین بازیکن تاریخ باشگاه منچستر یونایتد از لحاظ دریافت حقوق بوده است.
فصل 2008–2007
در فصل 08–2007، رونالدو با خطایی که بر روی ریچارد هیوز انجام داد، کارت قرمز گرفت و از سه بازی منچستر محروم شد. در بازی منچستر و اسپورتینگ لیسبون در لیگ قهرمانان اروپا 08–2007، هردوگل منچستر را رونالدو به باشگاه پیشین خود زد. وی در ماه دسامبر همین سال، توپ طلای فوتبال به ریکاردو کاکا داده شد و رونالدو بر جایگاه دوم ایستاد؛ اما لیونل مسی را پشت سر گذاشت و او سوم شد. او در این فصل در لیگ قهرمانان اروپا، در 11 بازی، 8 گل به ثمر رساند. در 199 مارس، رونالدو نخستین بار در بازی با بولتون واندررز، بازوبند کاپیتانی منچستر را بر بازو بست. این بازی با پیروزی 0–2 منچستر خاتمه یافت که هر دو گل را رونالدو به ثمر رساند. او با به ثمر رساندن 33 گل در این فصل، رکورد جورج بست با 32 گل را شکست. در پایان فصل، او کفش طلای اروپا را به دست آورد و با هشت امتیاز بیشتر نسبت به دنیل گویزا، بر جایگاه نخست ایستاد.
منچستر در دیدار فینال لیگ قهرمانان اروپا 08–2007 به مصاف تیم فوتبال چلسی رفت. منچستر در آغاز، بازی را به دست گرفت و گل نخست را به ثمر رساند، چلسی گل تساوی را زد و در پایان 90 دقیقه تلاش بازی با با تساوی 1–1 خاتمه یافت تا تکلیف تیم قهرمان در وقت های اضافه مشخص شود. سی دقیقهٔ وقت های اضافه نیز بدون گل سپری شد و بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. منچستر 7 پنالتی زد که تنها پنالتی رونالدو به گل تبدیل نشد. در طرف مقابل هم جان تری و نیکولا آنلکا پنالتی هایشان را گل نکردند و در پایان، منچستر قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.اشک های رونالدو در پایان یکی از صحنه های ماندگار در این رقابت ها برای هواداران منچستر بود. در پایان فصل، با حساب همهٔ مسابقات، او 42 گل به ثمر رسانده که هنوز هم در زندگی حرفه ای او یک رکورد محسوب می شود. رکورد بهترین گلزن منچستر در یک فصل، دست دنیس لا است که رونالدو موفق نشد این رکورد را بشکند.
فصل 2009–2008
اسکای اسپورت در 5 ژوئن گزارش داد:«رئال مادرید با قیمت سال گذشته باری دیگر به رونالدو پیشنهاد پیوستن به کهکشانی های مادریدی را داده است.» بنابراین، منچستر یونایتد این درخواست غیرقانونی رئال را به فیفا گزارش داد. حدس ها و گمانه زنی ها در 6 اوت به پایان رسید؛ هنگامی که رونالدو اعلام کرد که تنها یک سال دیگر در منچستر خواهد ماند.
در 15 نوامبر، او 100امین و 101امین گل خود در منچستر را مقابل استوک سیتی به ثمر رساند و در پیروزی 0–5 منچستر سهیم بود و رونالدو این روز را جشن گرفت. او با سه رقمی شدن تعداد گل های خود در این باشگاه، در فهرست ماندگارترین بازیکنان منچستر قرار گرفت. در 2 دسامبر، توپ طلای اروپا به او تعلق گرفت و با کسب 446 امتیاز در مجموع و 165 امتیاز بالاتر از لیونل مسی، بر جایگاه نخست ایستاد. پیش از او، واپسین کسی که توپ طلای اروپا را در باشگاه منچستر یونایتد به دست آورده بود، جورج بست بود که این موفقیت را در سال 1968 به دست آورده بود.
او در روز 8 ژانویه، با خودروی فراری خود تصادفی شدیدی داشت، اما آسیبی به وی نرسید. چهار روز بعد، او به عنوان بازیکن سال فوتبال جهان برگزیده شد؛ افتخاری که پیش از او واپسین بار برای پرتغال، لوئیس فیگو در سال 2001 کسب کرده بود.
او نخستین گل خود در این فصل لیگ قهرمانان اروپا را مقابل اینترمیلان در مرحلهٔ یک هشتم نهایی به ثمر رساند. در مرحلهٔ بعد، از فاصلهٔ 40 متری به پورتو پرتغال گل زد و به یکی از بهترین گل هایش در زندگی حرفه ای تبدیل شد و هم چنین، جایزه پوشکاش فیفا را دریافت کرد. منچستر دوباره به مرحلهٔ پایانی رسید؛ اما 0–2 از بارسلونا شکست خورد و نایب قهرمان شد.
در 11 ژوئن، منچستر یونایتد پیشنهاد بی قید و شرط 80 میلیون پوندی رئال مادرید را پذیرفت و رونالدو به کهکشانی های مادریدی پیوست. رونالدو پس از رفتن به رئال مادرید دربارهٔ الکس فرگوسن گفت:«الکس فرگوسن، پدر من در ورزش بوده است، و یکی از مهم ترین عوامل موثر در زندگی من است.»
رئال مادرید
فصل 2010–2009
در 26 ژوئن 2009، باشگاه فوتبال رئال مادرید تأیید کرد که رونالدو در 1 ژوئیه به این باشگاه خواهد پیوست. رونالدو شش سال با این باشگاه قرارداد امضا کرده است. این باشگاه هر فصل 13 میلیون یورو و در مجموع شش سال، 94 میلیون یورو به او پرداخت خواهد کرد و قیمت خروج او از رئال 1 میلیارد یورو تعیین شده که یک رکورد است. طی مراسم استقبال از او در 6 ژوئیه، 80 هزار نفر به ورزشگاه سانتیاگو برنابئو آمدند که این تعداد استقبال کننده نیز یک رکورد به شمار می رفت. این تعداد استقبال کننده، رکورد ورود دیگو آرماندو مارادونا به باشگاه فوتبال ناپولی را شکست. پیش از این، رکورد استقبال کنندگان مادریدی دست خاویر ساویولا بوده است. رونالدو در بدو ورود به باشگاه رئال شماره 9 را بر تن می کرد.
برای آماده سازی رونالدو در رئال، یک بازی میان رئال و شامروک روورز انجام داد. این بازی با گل دقایق پایانی کریم بنزما پایان یافت. رونالدو نخستین گلش در باشگاه جدید خود را مقابل باشگاه فوتبال ال دی یو کیتو در اکوادور به ثمر رساند. نخستین گل او در لا لیگا، مقابل باشگاه فوتبال دپورتیوو لاکرونیا بود. او فصل خوبی را با رئال در لیگ قهرمانان اروپا 10–2009 تجربه کرد و در مرحلهٔ گروهی، دوبار با ضربهٔ آزاد به باشگاه زوریخ گل زد و در پایان، رئال بازی را 2–5 برد. این دوگل، نخستین گل های او در رئال در لیگ قهرمانان اروپا بود. سپس با به ثمر رساندن دوگل مقابل ویارئال، رکورد تعداد گل های باشگاه را شکست. در بازی بعدی لیگ قهرمانان اروپا، دوگل را مقابل باشگاه فوتبال المپیک مارسی به ثمر رساند و سپس دچار آسیب دیدگی مچ پا شد و به سختی مقابل باشگاه سویا بازی کرد.
در ماه اکتبر، در بازی با تیم ملی فوتبال مجارستان در مسابقات مقدماتی جام جهانی، دوباره مچ پای او آسیب دید و نتوانست تا ماه نوامبر فوتبال بازی کند. او هم چنین در بازی ال کلاسیکو که رئال بازی را 0–1 به بارسلونا واگذار کرد، از مصدومیت مچ پا رنج می برد. رئال در این فصل در لا لیگا به مقام دوم رسید و در یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا از المپیک لیون شکست خورد و نتوانست به مرحلهٔ یک چهارم نهایی راه پیدا کند.
فصل 2011–2010
با خروج رائول گونزالس از رئال، پیراهن شمارهٔ 7 این باشگاه به رونالدو واگذار شد. در 23 اکتبر، او رکورد فردی خود را در بازی مقابل ریسینگ سانتاندر افزایش داد و چهار بار گلزنی کرد. رکورد تعداد گل های او در یک ماه، 11 گل است که سه گل را نیز در لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رسانده است. پیش از شکست سنگین 0–5 رئال در ال کلاسیکو، او برای دومین بار اتلتیک بیلبائو را هت تریک کرد. رئال همچنین در مسابقات کوپا دل ری 11–2010، باشگاه لوانته را 0–88 شکست داد.
رئال در این فصل، آغاز موفقی داشت و چندین رکورد باشگاه را شکست. رئال فصل جدید لا لیگا را با پیروزی مقابل ختافه و ویارئال آغاز نمود. رونالدو در بازی مقابل ویارئال، روی پاس ریکاردو کاکا، رئال را به گل رساند. بعدها، آمار گلزنی او بارها افزایش و کاهش یافت. در 3 مارس، او در مقابل مالاگا هت تریک کرد و طی یک جراحی جزئی، مجبور شد دو هفته از میادین به دور باشد. در ماه آوریل، او بار دیگر به فوتبال بازگشت و در پایان ماه، چهلمین گل فصل خود را به ثمر رساند. سپس در مسابقهٔ پایانی جام حذفی اسپانیا، رئال با تک گل رونالدو بارسلونا را شکست داد و قهرمان جام حذفی شد. در هر دو وب سایت اینترنتی مارکا و رئال مادرید، رأی دهندگان او را به عنوان برترین گلزن سال برگزیدند. رونالدو با به ثمر رساندن چهل گل در لا لیگا، رکوردهای تلمو زارا و هوگو سانچز با 38 گل را شکست. در طول این فصل، رونالدو 53 گل در مجموع مسابقات به ثمر رساند و رکورد تاریخ باشگاه با 49 گل توسط فرانس پوشکاش را شکست.
فصل 2012–2011
رئال مادرید در سال های گذشته برای آماده سازی خود با باشگاه های ایالات متحده آمریکا بازی کرد و رونالدو در هر دو بازی با لس آنجلس گلکسی و گوادالاخارا گلزنی کرد، به ویژه این که سه بار به گوادالاخارا گل زد و هت تریک کرد. او در 23 و 299 اوت در سوپرجام فوتبال اسپانیا، دوگل مقابل باشگاه فوتبال بارسلونا به ثمر رساند.
در 24 سپتامبر، او نهمین هت تریک خود در رئال را مقابل رایو والکانو به عمل آورد. در 22 اکتبر، باری دیگر مقابل مالاگا هت تریک کرد. با پیروزی 1–7 رئال مقابل اوساسونا در 6 نوامبر، ثابت شد که گارد سلطنتی نیمه راه قهرمانی را رفته است. در 266 نوامبر، رونالدو دوبار در دربی مادرید مقابل اتلتیکو مادرید گلزنی کرد.
رونالدو یکی از سه نامزد پایانی کسب توپ طلای فوتبال بود، اما در پایان لیونل مسی این توپ را به دست آورد. نامزد دیگر این توپ، ژاوی هرناندز بود که نفر سوم شد.
رونالدو هم اکنون از بهترین و سریع ترین فوتبالیست های جهان است و قهرمانی در لا لیگا 12–2011 را با رئال مادرید تجربه کرد. رونالدو در پایان کار خود در رئال مادرید گفته است:«من دوست دارم تا آخر عمرم در رئال مادرید بمانم و 10 سال دیگر با رئال مادرید قرار داد امضا کنم.»
فصل 2013–2012
در 23 اوت 2012، رونالدو نخستین گل در فصل را مقابل بارسلونا در ورزشگاه نیوکمپ طی یکی دیگر از بازی های ال کلاسیکو به ثمر رساند. در بازی برگشت که در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو انجام می گرفت، رئال با گل رونالدو بازی را 1–2 برد و قهرمان سوپرکوپا د اسپانیا شد. رکورد رونالدو آن زمان درمورد گلزنی در پنج بازی متوالی ال کلاسیکو با رکورد ایوان زامورانو برابری می کند. او جهت کسب جایزه بهترین بازیکن سال اروپا در فصل 12–2011، رقابت تنگاتنگی با لیونل مسی داشت؛ در حالی که آندرس اینیستا این جایزه را به دست آورد.
در 2 سپتامبر 2012، رونالدو گلی که مقابل گرانادا به ثمر رساند، 200امین گل او در لیگ های برتر انگلستان، لالیگا و لیگ برتر پرتغال محسوب می شود. وی پس از زدن این تعداد گل افزود:«من طی 149 بازی که در رئال انجام داده ام، 1500 گل به ثمر رسانده ام. » او یکی از بهترین گلزنان تاریخ باشگاه فوتبال رئال مادرید در همهٔ مسابقات به شمار می رود. او در یکی از بازی هایش در این فصل، با برخورد به هم باشگاهی خود، گونسالو هیگواین، گرفتار مصدومیت جزئی ران شد.
پس از بازی، رونالدو ادعا کرد که از موضوع حرفه ای بودن خود ناخشنود است و به دلیل 149مین و 150مین گل خود در این باشگاه، جشن گرفت. چند تن از هم باشگاهی های او ادعا می کنند که رونالدو به شدت از باشگاه و اعضای آن پشتیبانی می کند. نمایندهٔ او، خورخه مندس، اصرار دارد که رونالدو بازی در رئال مادرید را ناخشنود می داند. رونالدو این موضوع را رد کرد و ادعا کرد که میل به یک قرارداد جدید با این باشگاه دارد. رئیس باشگاه رئال مادرید، فلورنتینو پرز، ادعا کرده است که رونالدو قصد ترک باشگاه را ندارد و به دلایلی دیگر ناخشنود است. رئیس پیشین بارسلونا، خوآن لاپورتا، اظهار داشت که رونالدو تحت فشار است و پس از انجام بازی های ملی، بیشتر بر روی موفقیت های خود در باشگاه متمرکز شده است. سرمربی رئال مادرید، ژوزه مورینیو می گوید:«اگرچه رونالدو پر از غم و اندوه است، اما نقش خود را برای من به عنوان یک بازیکن به طور کامل بازی می کند و برگزیدن آندرس اینیستا به عنوان بازیکن سال اروپا، یکی از دلایل ناخشنودی او است.»
در 15 سپتامبر، رونالدو فرصت مهمی را در بازی مقابل سویا از دست داد و رئال بازی را 0–1 به سویا واگذار کرد. در 18 سپتامبر، او نخستین گل خود در لیگ قهرمانان اروپا را مقابل منچستر سیتی به ثمر رساند و رئال بازی را 2–3 از منچستر سیتی برد. در 30 سپتامبر، رونالدو باری دیگر در لا لیگا، این بار مقابل دپورتیوو لاکرونیا هت تریک کرد و بازی با پیروزی 1–5 رئال به پایان رسید. در روز 4 اکتبر، رونالدو باری دیگر در لیگ قهرمانان اروپا مقابل آژاکس آمستردام هت تریک کرد و رئال بازی را 1–4 برد. در هفتهٔ بعد، رونالدو دوگل به بارسلونا در الکلاسیکو که به میزبانی ورزشگاه نیوکمپ برگزار می شد به ثمر رساند و بازی با نتیجهٔ 2–2 به پایان رسید. دوگل بارسلونا را نیز لیونل مسی به ثمر رساند. رونالدو هم اکنون تنها بازیکنی است که توانسته است در 6 بازی متوالی ال کلاسیکو، گل بزند.
در 24 اکتبر 2012، او پنجمین گل خود در لیگ قهرمانان اروپا را مقابل بورسیا دورتموند به ثمر رساند. این بازی با شکست 1–2 رئال مقابل دورتموند به پایان رسید. در 28 اکتبر 2012، او در پیروزی 0–5 رئال مادرید مقابل رئال مایورکا نیز گل دوم و چهارم رئال را به ثمر رساند.
فصل 2014–2013
کریستیانو رونالدو در فصل 2013/14 لالیگا اسپانیا توانست با به ثمر رساندن 31 گل عنوان آقای گلی این رقابت ها را بدست آورد. همچنین با به ثمر رساندن 177 گل در لیگ قهرمانان اروپا توانست همین عنوان را کسب کند و به رکورد رائول گونزالس که در یک فصل 16 گل به ثمر رسانده بود را بشکند. رونالدو در این فصل نتوانست به همراه رئال قهرمان لالیگا شود اما در جام حذفی اسپانیا (کوپا دل ری) و لیگ قهرمانان اروپا به قهرمانی رسید و به ویترین افتخارات خود افزود.
رونالدو در اواخر این فصل دچار مصدومیت هایی زیادی شد و همین موضوع نگرانی هایی برای حضور وی در فینال لیگ قهرمانان اروپا از سوی هواداران و مربیان رئال به همراه داشت، اما با تلاش کادر پزشکی، این بازیکن برای دیدار مقابل اتلتیکو مادرید به میدان رفت. وی در طول نود دقیقه کم فروغ ظاهر شد اما بازی که باید در وقت های اضافه دنبال می شد توانست کمی برای پیروزی به تیمش کمک کند و موفق شد در دقیقه 120 با گرفت یک ضربه پنالتی و تبدیل کردن آن به گل ضمن به ثمر رساندن گل چهارم رئال، موفق شد به رکورد 17 گل در یک فصل لیگ قهرمانان اروپا دست پیدا کند. رئال در این دیدار با نتیجه 4 بر یک اتلتیکو مادرید را شکست داد به به دهمین قهرمانی خود دست پیدا کرد.
فصل 15-2014
رونالدو در آن فصل توفیق زیادی با رئال مادرید نداشت و نتوانست هیچ جامی را بدست بیاورد. اما در بخش انفرادی افتخارات زیادی بدست آورد او در طول فصل موفق شد 8 هتریک انجام بدهد. او در 23 می 2015 ، 200 بازی در لالیگا و 3000 بازی برای رئال مادرید را انجام داد. وی موفق شد در طول فصل 600 گل به ثمر برساند و جایزه ال پی چی چی اسپانیا را دریافت کند و برنده چهارمین کفش طلایش بشود.
رده ملی
رونالدو کارش را از تیم ملی زیر 15 سال و در سال 2001 آغاز کرد. او 34 بازی برای این تیم انجام داد و 18 گل به ثمر رساند. او در تیم های ملی زیر 17 سال ، زیر 20 سال و زیر 21 سال و تیم ملی المپیک به میدان رفت و در هرکدام موفق به گلزنی شد. وی همچنین اولین بازی ملی اش را در 20 آگوست 2003 و در برد 1 بر 0 در مقابل قراقستان انجام داد.
یورو 2004
رونالدو در جام ملت های اروپا سال 2004، نخستین گل ملی خود را در مرحلهٔ گروهی مقابل یونان به ثمر رساند و پرتغال در آن بازی با نتیجه 2 بر یک تن به شکست داد. او دومین گل ملی خود را نیز در نیمه نهایی این مسابقات مقابل هلند به ثمر رساند و پرتغال بازی را 1–2 از هلند برد. تیم ملی پرتغال در فینال هم به مانند مرحله گروهی به یونان شگفت انگیز برخورد کرد که تیم های فرانسه و جمهوری چک را در مراحل قبل شکست داده بود. فرصت مناسبی برای کریس رونالدو فراهم شده بود که به اولین افتخار مهم در رده ملی برسد. اما به یک باره همه چیز برای او از دست رفت و تیم ملی یونان با تک گل آنجلوس چاریستیس در فینال به پیروزی رسید و تا رونالدو به همراه دیگر ستاره های تیم ملی پرتغال که شامل فیگو، روی کاستا، پائولتا، مانیش، دکو و نونو گومش بودند دستش از رسیدن جام کوتاه باشد
جام جهانی 2006
رونالدو در مقدماتی جام جهانی فوتبال، دومین گلزن برتر اروپا با به ثمر رساندن هفت گل بوده است. او نخستین گل خود در جام جهانی فوتبال را در جام جهانی 2006 آلمان مقابل تیم ملی فوتبال ایران با یک ضربهٔ پنالتی به ثمر رساند. در مرحلهٔ یک چهارم نهایی جام جهانی 2006، رونالدو مقابل تیم ملی فوتبال انگلستان و هم باشگاهی خود در منچستر یونایتد، وین رونی بازی کرد. رونی بر روی مدافع پرتغال، ریکاردو کاروالیو خطا کرد و با رونالدو درگیر شد و توسط داور اخراج شد. رسانه های انگلیسی بر این باورند که رونالدو پس از کارت قرمز گرفتن رونی، به داور بازی، هوراسیو الیزوندو اعتراض کرده است؛ اما پس از اخراج رونی به نیمکت پرتغال چشمک زده است و این مسئله کمی مشکوک به نظر می رسد. پس از مسابقه، رونالدو اصرار داشت که رونی دوست او بوده است و با او هیچ مشکلی ندارد. در 4 ژوئیه، الیزوندو اعلام کرد که اخراج رونی به علت درگیری او با رونالدو نبوده است.
واکنش های رسانه های انگلیسی سبب شد رونالدو، منچستر را ترک کند. او در مصاحبه با یک روزنامهٔ ورزشی اسپانیایی به نام مارکا گفته است که قصد دارد به رئال مادرید بپیوندد. فرگوسن دستیار پرتغالی خود، کارلوس کی روش را پیش رونالدو فرستاد تا ذهنیت او را عوض کند. سرانجام، رونالدو در آوریل 20077 قراردادی پنج ساله با منچستر امضا کرد.
پرتغال در نیمه نهایی جام جهانی 2006، از تیم ملی فوتبال فرانسه شکست خورد و در مرحلهٔ رده بندی نیز از میزبان بازی ها، آلمان شکست خورد و به مقام چهارم نائل آمد. رونالدو شانس کسب جایزهٔ بهترین بازیکن جوان سال را با رایانامه های مبارزاتی انگلیسی ها از دست داد. رأی گیری آنلاین فقط تحت تأثیر تعداد آرا انجام نمی گیرد؛ بلکه، گروه مطالعات فیفا به مطالعات فنی می پردازند و آن زمان، لوکاس پودولسکی از تیم ملی فوتبال آلمان را لایق کسب این جایزه دانستند.
رونالدو یک روز پس از تولد 22 سالگی خود، در یک بازی دوستانه میان پرتغال و برزیل، برای نخستین بار در تاریخ 6 فوریه 2007، بازوبند کاپیتانی تیم ملی خود را بر بازو بست. این کاپیتانی به شکل مستقیم توسط رئیس کنفدراسیون فوتبال پرتغال، کارلوس سیلوا دو روز پیش از مرگ خود صادر گردیده بود. لوئیس فیلیپه اسکولاری می گوید:«آقای سیلوا از من خواست تا [رونالدو] را به عنوان کاپیتان پرتغال برگزینم. . . [او] بیش از حد جوان بود، اما آقای سیلوا از من درخواست داشت و هم اکنون دیگر پیش ما نیست.»
یورو 2008
رونالدو هشت گل برای پرتغال در مقدماتی جام ملت های اروپا 2008 به ثمر رساند و در پشت فوتبالیست لهستانی، اوزیبیوس اسمولارک جای گرفت؛ اما در مسابقات جام ملت های اروپا 2008، فقط 1 گل مقابل تیم ملی فوتبال آلمان در یک چهارم نهایی به ثمر رساند. هنگامی که کارلوس کی روش به عنوان سرمربی جدید پرتغال در ژوئیه 20088 برگزیده شد، رونالدو را به عنوان کاپیتان تیم ملی پرتغال منصوب کرد. رونالدو هم چنین به عنوان بهترین بازیکن دیدار پرتغال و جمهوری چک در گروه A جام ملت های اروپا 2008 برگزیده شد. این پرتغال به همراه رونالدو در مرحله یک چهارم در مقابل آلمان تن به شکست 3 بر 2 داد و از دور رقابت ها حذف شد تا بار دیگر رونالدو در رده ملی ناکام باشد.
جام جهانی 2010
در 15 ژوئن 2010، پرتغال در افتتاحیهٔ جام جهانی، مقابل ساحل عاج بازی کرد و با انجام یک خطا بر روی گای دمل، از داور کارت زرد گرفت. روز بعد، پرتغال با فیفا تماس گرفت و درخواست کرد که کارت زرد رونالدو را ببخشد؛ اما درخواست پرتغال توسط فیفا ردشد. رونالدو در هرسه بازی پرتغال در گروه G جام جهانی، به عنوان بهترین بازیکن میدان برگزیده شد. او در مسابقات جام جهانی 2010، فقط یک گل مقابل کره شمالی در 21 ژوئن به ثمر رساند. این بازی را پرتغال با نتیجه 0–7 کرهٔ شمالی را شکست داد. این گل، نخستین گل ملی او پس از 16 ماه بوده است. سرانجام، پرتغال توسط اسپانیا در مرحلهٔ یک هشتم نهایی حذف شد.
یورو 2012
رونالدو برای سومین بار در رقابت ها یورو حضور داشت. وی هفت گل برای پرتغال در مرحله مقدماتی جام ملت های اروپا 2012 به ثمر رساند؛ از جمله، دو گل مقابل بوسنی و هرزگوین در مرحلهٔ پلی آف. در قرعه کشی جام ملت های اروپا، پرتغال به همراه هلند، دانمارک و آلمان در گروه B موصوف به گروه مرگ قرارگرفت. در مصاحبه با مجلهٔ ورزشی کیکر، رونالدو اظهار داشت:«من با این زندگی حرفه ای سراسر فوتبالی که دارم، برای پرتغال یک غنیمت محسوب می شوم.»
پس از شکست مجدد پرتغال مقابل آلمان، رونالدو مورد انتقاد قرارگرفت و بر اثر ناامیدی و اشتباهات خود در بازی و پیاده روی در زمین، پس از پایان مسابقه، بدون تشکر از هم تیمی های خود به رختکن رفت. هم تیمی او، نانی بیان کرده است:«او خشمگین زمین را ترک کرد و نیاز به درمان دارد. او به خوبی کار تیمی را انجام داد و به شدت تحت فشار بوده است و به زودی منتقدان خود را ساکت خواهدکرد. »لوئیس فیگو باتوجه به انتقاد از رونالدو و رفتار او، بیان کرد:«او باید همیشه کاپیتان موفقی برای تیم ملی خود باشد؛ اگرچه این نتیجه حاصل شده است.»
در واپسین مسابقهٔ گروهی میان، رونالدو دو گل مقابل هلند به ثمر رساند و صعود پرتغال به مرحلهٔ بعدی را تضمین کرد. این بازی با پیروزی 1–2 پرتغال مقابل هلند به پایان رسید. او هم چنین دوبار در مسابقات گروهی، به عنوان بهترین بازیکن میدان شناخته شد. رونالدو برای عملکرد خود مقابل جمهوری چک در مرحلهٔ یک چهارم نهایی، مورد تقدیر قرارگرفت. روی ارسال توپ ژوآئو موتینیو و ضربهٔ سر رونالدو، پرتغال بازی را 0–1 مقابل جمهوری چک برد و به نیمه نهایی راه یافت. او پس از به ثمر رساندن گل، جلوی دوربین دوید و ریش خندان شعار مسی را داد.
او شانس های متعددی را برای پرتغال مقابل اسپانیا در نیمه نهایی ازدست داد؛ اما، سه بار شوت او به تیر دروازه برخورد کرد و بهترین شانس خود را در دقیقهٔ 90 از دست داد. این بازی با ضربات پنالتی به سود اسپانیا خاتمه یافت. رونالدو پنجمین ضربهٔ پنالتی پرتغال بود تا پرتغال با شوت او به مسابقهٔ پایانی برسد؛ اما، نوبت به او نرسید و پرتغال در ضربات پنالتی از اسپانیا شکست خورد. سرمربی پرتغال، پائولو بنتو گفت:«این طرح من بوده است که رونالدو پنجمین ضربه را بزند و پرتغال با ضربهٔ او، به مسابقهٔ پایانی برسد »
رونالدو پیش از مسابقات و در طول آن، بارها و بارها به خصوص توسط دیه گو آرماندو مارادونا مورد ستایش قرارگرفت. مارادونا گفته است:«رونالدو بهترین بازیکن بر روی این سیاره است و هم میهنان او، باید برای او یک بنای تاریخی در لیسبون بسازند.»
رونالدو به همراه پنج بازیکن دیگر، جزء بهترین گلزنان مشترک این جام با سه گل قرار گرفت؛ اگرچه فرناندو تورس، کفش طلای اروپا را به دست آورد.
جام جهانی 2014
رونالدو با پرتغال در جام جهانی 2014 شرکت کرد اما نتایج ضعیفی کسب کردند و دور ابتدایی از مسابقات حذف شدند اما نکته ی قابل توجه برای رونالدو در آن مسابقات مدل مویش بود که در ذهن ها باقی ماند. پرتغال در مرحله گروهی از جام کنار رفت و همه کارشناسان و منتقدان رونالدو را مقصر ناکامی پرتغال در این جام می دانستند، این در شرایطی بود که کریس پیش از شروع جام بار ها و بارها از ناحیه زانو دچار مصدومیت شده بود نمی توانست به مانند گذشته در تمرینات تیم ملی کشورش شرکت کند. در هر صورت یکی دیگر از ناکامی های رونالدو در رده ملی در جام جهانی 2014 بر می گردد.
بهترین بازیکن سال 2013
در مراسم توپ طلای فوتبال جهان کریستیانو رونالدو برای دومین بار توپ طلای فوتبال جهان را بدست آورد. رونالدو در شرایطی به این عنوان رسید که از سوی کارشناسان در حدود 27. 99 درصد رای آورد و این درحالی بود که اختلافش با نامزدهای دوم و سوم بسیار اندک بود. رونالدو بعد از شنیدن نام خود به عنوان مرد سال جهان بغضش ترکید و در هنگام سخنرانی اشکهای او اجازه صحبت کردن نداد.
بهترین بازیکن سال 2014
مراسم انتخاب بهترین های جهان در سال 2014 به تاریخ 12 ژانویه 2015 برابر با 22 دی ماه 1393 در شهر زوریخ سوئیس مقر فدراسیون جهانی فوتبال فیفا برگزار شد و برترین بازیکنان، مربیان و تیم های جهان در رشته فوتبال در بخش بانوان و مردان انتخاب شدند که مهمترین و قسمت پایانی این مراسم اهدای توپ طلا 2014 فوتبال جهان بود که به کریستیانو رونالدو رسید. از میان سه بازیکن برتر جهان کریستیانو رونالدو در رقابت با لیونل مسی و مانوئل نویر توانست با 37.66 درصد آرا به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شود و برای سومین بار توپ طلا فوتبال جهان را به خود اختصاص دهد.
رونالدو پس از آنکه تیری آنری بازیکن اسبق تیم ملی فرانسه اسم وی را از پاکت بیرون آورد و نامش را اعلام کرد اینبار بر احساسات خود غلبه کرد و در سخنانی از خانواده و کارلو آنجلوتی سرمربی و مسئولان تیم رئال مادرید و هم تیمی هایش تشکر کرد. وی همچنین از لیونل مسی نیز تشکر کرد که زمینه رقابتی فشرده و انگیزه ای بالا را برایش فراهم کرده است.
بدین ترتیب کریستیانو رونالدو با 37.66 اول و لیونل مسی با 15.76 و مانوئل نویر با 15.72 دوم و سوم بهترین های جهان شدند.
افتخارات تیمی و فردی کریستیانو رونالدو
باشگاهی
منچستر یونایتد
لیگ برتر فوتبال انگلستان:07–2006، 08–2007، 09–2008
جام حذفی فوتبال انگلستان:04–2003؛ نایب قهرمانی:05–2004، 07–2006
کارلینگ کاپ:06–2005، 09–2008
جام خیریه انگلستان:2007
لیگ قهرمانان اروپا:08–2007؛ نایب قهرمانی:09–2008
نایب قهرمانی سوپرجام اروپا:2008
جام باشگاه های فوتبال جهان:2008
رئال مادرید
لالیگا:12–2011
کوپا دل ری:11–2010، 14–2013؛ نایب قهرمانی:13–2012
سوپرکوپا د اسپانیا:2012؛ نایب قهرمانی:2011، 2014
لیگ قهرمانان اروپا:14–2013
سوپرجام اروپا:2014
جام باشگاه های فوتبال جهان:2014
ملی
پرتغال
جام ملت های اروپا:نایب قهرمانی:2004
جام جهانی:مقام چهارم:2006
انفرادی
توپ طلای فیفا:2008، 2013، 2014
تیم منتخب جام ملت های اروپا:2004، 2012
تیم سال یوفا:2004، 2007، 2008، 2009، 2010، 2011، 2012، 2013، 2014
بهترین بازیکن سال سر مت بازبی:04–2003، 07–2006، 08–2007
بازیکن جوان سال پی اف ای:07–2006
بازیکن سال پی اف ای:07–2006، 08–2007
بازیکن سال اتحادیه نویسندگان فوتبالی:07–2006، 08–2007
بازیکن فصل لیگ برتر انگلستان:07–2006، 08–2007
آقای گل لیگ برتر انگلستان:08–2007
کفش طلای اروپا:08–2007، 11–2010، 14–2013
توپ طلای اروپا:2008
جایزه بهترین بازیکن سال اروپا:14–2013
بازیکن سال ورلد ساکر:2008، 2013، 2014
جایزه پوشکاش فیفا:2009
آقای گل لا لیگا:11-2010، 14-2014 و 15-2014
مسابقات دوستانه:
جام سانتیاگو برنابئو (3):2009، 2010، 2011
جام فرانس بکن باوئر (1):2010
